KARACA AHMET’TE AKŞAM -YAŞAR NABİ NAYIR
Sivrilir tank taşlat çürümüş dişlet gibi
Sallanır iki yanda deli dervişler gibi, ’
Serviler bu upuzun, bu simsiyah serviler.
Seyrekleşir geçenler batan günle beraber:
Bir talika sülükler ardından gölgesini,
Büyültür boş çukurlar köpeklerin sesini.
Yol uzar, kısalır beliren hayaletler:
Kefenli cenazeler kefensiz iskeletler,
Sessiz adımlarıyla dolaşır bu civarda...
Gölgeler gölgeleri kovalar boş yollarda,
Ürkütür hayalinde uyuyan canavarı,
Gecikmiş bir yolcunun sıklaşan adımları...
Dolaşma, ey derbeder, haydi git bu yollardan,
Geçmeyin, ah geçmeyin geç vakit bu yollardan,
Duymak istemezseniz âdemin havasım.
Toz olmuş asırları hatırlatan yasını,
Akşam burada dağıtır perde perde rüzgâra,
Yolcular düşmeyiniz geç vakit bu yo ara...
İLGİLİ İÇERİK
