NAAT ÖRNEK ŞİİRLER

Page 4 of 4

SAYFA:4/ 31-40

31-NECİT ÇÖLLERİNDE-MEHMET AKİF ERSOY

Ya Nebi! Şu halime bak!
Nasıl ki bağrı yanar, gün kızınca sahranın
Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranın!
Harim-i pakine can atmak istedim durdum
Gerildi karşıma yıllarca ailem, yurdum
"Tahammül et" dediler…Hangi bir zamana kadar?
Ne bitmez olsa tahammül, onun da bir sonu var.
Gözümde tüttü bu andıkça yandığım toprak
Önümde durmadı artık, ne hanuman ne ocak
Yıkıldı hepsi.. Ben aştım diyar-ı Sudan'ı
Üç ay "Tihame!" deyip çiğnedim beyabanı
Kemiklerim bile yanmıştı belki sahrada
Yetişmeyeydin eğer, ya Muhammed , imdada
Eserdi kumda yüzerken serin serin nefesin
Akarsular gibi çağlardı her tarafta sesin
İradem olduğu gündür senin iradene ram
Bir an için bana yollarda durmak haram
Bütün heyakili hilkatle hasbihal ettim
Leyale derdimi döktüm, cibali söylettim
Yanıp tutuşmadan aylarca yummadım gözümü
Nucuma sor ki bu kirpikler uyku görmüş mü?
Azabı hecrine katlandım elli üç senedir
Sonunda alnıma çarpan bu zalim örtü nedir?
Beş-altı sineyi hicran içinde inleterek
Çıkan yüreklere hüsran mı, merhamet mi gerek?
Demir nikaabını kaldır mezar-ı pakinden!
Bu hasta ruhumu artık kayırma hakinden!
Nedir o meşale? Nurun mu? Ya Resulallah!

EY RESUL - SEHER ORTAÖNER

Ey Rasul zatın teşrif etmeden cihana
Âlem bir ah'a yakıncaydı duyana

Sen yoktun belki de bu dünyada ama
Sen yokken bile âşıkların vardı ey Nur-u Dilara

Yokluğun bir yokluktu aslında varlıkların arasında
Ama bazı nasipsizler bunu bile bilemedi asla

Varlığın varken bile bilinmezken kıymeti
Yokluğun o insancıklara ne ince değerdi ki

Ve Sen geldin fazlınla şeref verdin
Gaflette olanlarca ne güzel bir ümittin

Gülmedin tebessüm ettin
Zorla değil gönülce sevdirdin

Huzuruna gelenler önce irkildi
Sonra rikkat ile iman nimetiyle nimetlendi

Lakin bazıları vardı ki
Seni sevdiğin güzide şehrinden bile terk ettirtti

Ve Habibim dedi Seni Yaradan
Bitti hicranlar firuze aydınlığından

Çıkmazlar yurduydu karanlıklar o devirde
Gözyaşı derya mahpesi kilitliydi Sana tutkun vuruşlar nisbetinde

Sensiz ahir zamanda ahire bırakıldı iyilikler
Özlemin teşrifi bile bir özge yalınlıkta büyüdüler

Her şey Seni ve Ravzanı hatırlatsa da
Şu an dökülen şu yaşlar Sana olan hasreti anlatmak için yeter aslında

Sana gelenler nede nasipliler bir bilseler keşke
Senden uzak olmak ne büyük keder / bilinmese de

En Güzel Örneksin Ey Rasul tüm varlıklara
Seni anlatmak mı - hayır - haddimce yakışmaz bana

Ama bulunulan mekandan Medine'ye bir güzeran bizimkisi
Belki de bu dünyadan istifa dilekçesi

Nail olunmaz mı ki bu bedenlerde Sen'in devrine
Geçici yangınlara dayanırız biz en son demde Sen varsın diye

Ve artık men' ettik arındırdık muradımızı
Şüheda borcuyla yıkadık ah-u efganımızı

Kesildi ikindiler ve bıraktı bizi güzide refikler
Velakin kelime anlamsızlığında bile firar etti kalemler

Gayrı ne kelime dayanıyor Sen'i anlatmak adına
Ne de kalemim yazıyor boynu bükük kağıdıma

Bizimkisi bir aşk ifadesi birazda yangınlık
Zedelense de sevgiler Hak ikliminde istediğimiz bir uyanıklık

Gelmek istedik hep kanunlu dünya bırakmadı bizi
Akabinde ilkbahar yalınlığında asi bir rüzgar savurdu benliğimizi

Ve ben dedim hep kalakaldım
Ben'likten artık çıkıp Hakk'a dayandım

Niyazım Cenab-ı Hakk'adır feryadım mesafelere
Beşer sıfatıyla düştüm yola beşaretimle

Rabbim kulum desin Nebisi ümmetim
Bu yazılanlarda iki cihanda olsun en a'la niyetim

Ne akılmış Ya Nebi ne mizan
Nurunu görüp te doğruyu bulamayan

Hayali bile güzel aslında küçük bir umutta olsa
Ben bittim-kalem yitti- aşkımda inşaallah en ulviler fırkası sınıfından ola

SELAM SANA NUR-U DİLARA- HALİT ÖZDÜZEN

Selam sana ya Muhammed Mustafa
Gelişini haber verdi Nebîler,
Son dönemde gelir Ahmed dediler,
Melekler yoluna güller serdiler,
Selam sana ya Muhammed Mustafa

Nûr-ı çeşmin gönüllerde zevk sefa.
İsrafil ninniler söyledi cana,
Çocuklukta özlem duydun babana,
Anam babam feda olsunlar sana,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,
Ruhu nakşın gönüllere pür şifa.
Gençliğinde cesur, mert bir civandın,
Doğruluğa ta yürekten inandın,
Muhammed ü’l-emin unvanı aldın,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Cemâlin benzerdi hüsn-ü Yusuf’a.
Ceddin İbrahim’in Hanif dininde,
Bazen tüccar oldun Kenan ilinde,
Yalan yanlış yoktu senin dilinde,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Meleklerde olmaz sendeki vefa.
Mirâcına şahit oldu âlemler,
Sevenler müjdeli haberi bekler,
Firâkından yandı bütün felekler,

Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Gelmek istiyorum senin tarafa.
Ağzında dualar, gözlerin yaşlı,
Çocukla çocuktun, yaşlıyla yaşlı,
Oldukça vakurdun, hep ağır başlı,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Şöhretin yazıldı nurlu Mushaf’a.
Konuşurken sesin gayet sakindi,
Bakışın kararlı, gözler emindi,
Firdevs dedikleri Cennet tenindi,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Allah remzeyledi mim-i hurûfa.
Tenin gül kokardı, nefesin reyhan,
Dünyada sultandın, ukbada sultan,
Seni görmek ister bu fakir her an
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Şefâatin göster koyma A’râfa.
Ahlâkın Kuran’dı âdabın Furkân,
Ashâbın ışıktı, Ehl-i beyt nurdan,
Resul ayrılamaz çâr-ı yarından,
Selam sana ya Muhammed Mustafa,

Ehl-i beyte canlar feda bin defa!
Şah Ali, Fatıma, Hasan, Hüseyin,
Sevdam Zeynep ile Zeynel Abidin,
Sensin kıblem, sensin Kevser, sensin din!
Selam sana ya Muhammed Mustafa,
Her zerrene canım feda bin defa.

YA RESULALLAH- MUSA AYDIN

Sen ruhsun, biz beden ya Resulallah
Beden ruh olmadan neye yarar ki
İnsanlık gemidir, sen de Nuh’usun
Gemi Nuh olmadan neye yarar ki

Âlem bir bahçeyse, sensin bahçıvan
Bahçe bahçıvansız, neye yarar ki
Varlık damarında dolaşan kansın
Damar olsa kansız, neye yarar ki

Sen gülsün, melekler şeyda bülbülün
Bülbül, gül olmadan neye yarar ki
Şah gül-i gülzar-ı marifet sensin
Şahgülsüz gül, sünbül neye yarar ki

Hilkat sinesinin atan kalbisin
Kalp olmadan sine neye yarar ki
Âşık pervaneler, şem’inde yanar
Şem’isiz pervane neye yarar ki

Manzumey-i hakta güneştir yerin
Manzume güneşsiz neye yarar ki
Faziletler beden olsa, sen başsın
Beden olsa başsız neye yarar ki

Sen her güzelliğin zirvesindesin
Sen olmadan güzel, neye yarar ki
Aşkın gazelinin şah beyti sensin
Sen olmadan gazel, neye yarar ki

Hakka giden yolda en son menzilsin
Sen olmazsan menzil, neye yarar ki
Mahfil-i uşşakın şem’i sensin sen
Şem olmazsa, mahfil neye yarar ki

Beden, Kabe’ye, ruh sana yönelir
Sen olmazsan, Kabe neye yarar ki
Gönül evi sensiz bir harabedir
Ev olsa harabe, neye yarar ki

Padişah-ı mülk-i hakikat sensin
Bir mülk, padişahsız neye yarar ki
Sırlar kapısının miftahı sensin
Bir kapı miftahsız, neye yarar ki

Canlar sana ikrar etse, pak olur
Bir can pak olmadan, neye yarar ki
Yol sana varırsa, ancak hak olur
Bir yol hak olmadan, neye yarar ki

Mey-i aşkın, âşıkları mest eder
Mey sarhoş etmezse, neye yarar ki
Öten bülbüllerin, senası sensin
Bülbüller ötmezse, neye yarar ki

Bi-neva olanın nevası sensin
Nevasız bi-neva, neye yarar ki
Dua edenlerin âmini sensin
Âminsiz bir dua neye yarar ki

Varlık sedefinin cevheri sensin
Cevhersiz bir sedef, neye yarar ki
Sana gelmeyenler, hedef şaşırır
Şaşırılmış hedef, neye yarar ki

Basiretli gözün ışığı sensin
Göz ışıksız olsa, neye yarar ki
Sen hak söyleyen dillerin nutkusun
Dil nutuksuz olsa, neye yarar ki

Canların cananı sensin, ey Habib
Can canan olmadan, neye yarar ki
Hak sözün delili, burhanı sensin
Söz burhan olmadan, neye yarar ki

Mecnun olanların Leyla’sı sensin
Mecnunlar Leyla’sız neye yarar ki
Bizler köleleriz, sen de mevlamız
Köleler mevlasız, neye yarar ki

Âlemin sebeb-i vücudu sensin
Sen olmadan, vücut neye yarar
Namaz, kunut senle mana kazanır
Sensiz namaz, kunut, neye yarar ki

35-SEVDİM SENİZ - H.BASRİ CANTAY

Sevdim seni hep canlara canan diye sevdim
Bir ben değil alem sana kurban diye sevdim

Ecram-ı felek levh-u kalem mest-i nigahın
Didarına aşık ulu Yezdan diye sevdim.

Mahşerde nebiler bile senden medet ister
Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim.

Aşkınla buhurdan gibi tütmede bu kalbim
Sensiz bana cennet bile hicran diye sevdim.

Ta arşa çıkar her gece aşıkların ahı,
Asilere lutfun yüce ferman diye sevdim.

Doğ kalbime bir lahzacık ey nur-u dilara
Sevdanı gönül derdine derman diye sevdim.

Bülbül de senin bağrı yanık aşık-ı zarın
Feryadı bütün ateş-i suzan diye sevdim.

Huriler ezelden beri şeyda-yı cemalin
Yanmıştı sana yusuf-u kenan diye sevdim.

Evlad ü iyalden geçerek ravzana geldim
Evsafını methetmede Kuran diye sevdim.

Kıtmir'inim ey şah-ı Rasul kovma kapından
Alemlere rahmet dedi Rahman diye sevdim.

Şeyda kuluna eyle nazar merhametinle
Bir lahza nazar en büyük ihsan diye sevdim.