GÖRESİN-ÂŞIK ŞEREF TAŞLIOVA 
Yetim ağlayınca göğsünü çeker
Gözlerini dolduğunda göresin
Melül mahzun gezer boynunu büker
Yaşlarını sildiğinde göresin.
Nerde doğduğun yer otağın oban
Durağı dağlardır meskeni yaban
Kayaya yaslanmış bir garip çoban
Dertli kaval çaldığında göresin
Sahipsiz bahçenin gülünü derme
Düşmanın semtinde dostunu sorma
Kendini beğenir sonradan görme
Onu servet bulduğunda göresin
Bülbül gülde, baykuş viranda öter
Yosun taşta otlar toprakta biter
Zenginin hastası özelde yatar
Bir fakiri öldüğünde göresin
Herkes sever yaşadığı vatanı
Uğruna can verir akıtır kanı
Sılasından uzak düşen insanı
Gurbet elde' kaldığında göresin
Karşılığı vardır Hakka şükürün
Sonu uçurumdur yanlış fikirin
Eyni giyip karnı doyan fakirin
Bir de yüzü güldüğünde göresin
Var mı bu dünyada muradın alan
Nefsine hükmeden söylemez yalan
Evinden barkından uzakta olan
Yuvasına geldiğinde göresin
Hasretlik derdiyle boyun bükenler
Gözlerinden kanlı yaşlar dökenler
Sevdiği uğruna cefa çekenler
Muradını aldığında göresin
Kendinden büyüğe emir buyrulmaz
Sudan urgan taştan iplik eğrilmez
Mert yiğitler doğruluktan ayrılmaz
Namerdi pay böldüğünde göresin
ŞEREF der sağlık hava isterim
Hastalara şifa deva isterim
Herkese mutlu bir yuva isterim
Duam kabul olduğunda göresin
TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ
İLGİLİ İÇERİK
