ORMAN ve AĞAÇ ŞİİRLERİ

Page 9 of 9

SAYFA:9/81-90

AĞAÇLARIMA - AHMET TUFAN ŞENTÜRK

Öyle ölümcül bakmayın bana ne olur?
Sizi böyle görüp kahroldum zaten...
Kırmışlar dallarınızı,
Kurumuş yemyeşil yapraklarınız...
Sizi ekmek paramla satın almıştım.
Dikmiştim ne ümitlerle,
Su diye delmiştim toprağı, taşı,
Siz boy attıkça artardı gücüm.
Ben de toprağa can attım, siz kök saldınız;
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım...
Bu toprak benim olsaydı,
Yorulmaz, işler, sulardım.
Çiçek açardınız yine rengârenk,
Gölgenizde rahatlardı yüreğim,
Meyveler toplardım dallarınızdan.
Beraber iken güçlüydük.
Bizi ayırdılar birbirimizden;
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım...
Bu toprak benim olsaydı,
Yıkılmazdı gecekondum.
Kırılmazdı dallarınız,
Acı duymazdı yüreğim...
Öyle ölümcül bakmayın bana ne olur?
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım.

KAVAK AĞACI - MUHSİN SALMAN

Selvi boylu yazmalı
Zümrüt gibi yaprağı
Bulutlar arkadaşı
Güzelim kavak ağacı

Su akar ayağından
Eğilip de içemez
Bir adımdır ötesi
Uzanıp da geçemez.

Aldırmadan yükselir
Güneş’e Ay’a doğru
Arada serin serin
Bakınır bana doğru.

Evlere tavan olur
Bir sürü mobilya da
Bir dal da sen dik şimdi
Büyüsün göğe doğru.
(PORTAKALDAN DÜNYA KİTABINDAN)

AĞAÇSIZ ŞEHİR-YAVUZ BÜLENT BAKİLER

Bu adam ağacın farkında değil
Ömründe yeşile hasret duymamış.
Yüreğinde tipi, zemheri; kar, kış...
Sanki gözlerinde mil üstüne mil"

Bu beton azmanı ev neyin nesi
Güzelliği cüce, çirkinliği dev:
Peygamber ışığı görmemiş bir ev
Ne kanat sesi var; ne dal gölgesi.

İçimdeki sesin endişesi çok:
"Savuş git buradan; hemen savuş git!
Ruhu yok bu yolun; sanki bir ifrit!"
Bu yolun bir avuç serinliği yok!

Durup bu dağlara bakarken yanıyorum
Ne bir tutam sümbül, ne bir tek yaprak
Toprak ölü sanki hep çırılçıplak...
Bu dağlar bizim değil; utanıyorum.

Kim yakmış bu köyün yeşilliğini?
Rüzgârını kim kesmiş, gölünü kim kavurmuş?
Kuşunu, kurdunu, maralını kim vurmuş?
Kim emzirmiş yılan yüzlü cahilliğini?

Bu böyle kaçıncı ormansız şehir?
Bu bomboz, bu kuru, bu nursuz şehir
Canına kast etmiş uğursuz şehir
Müslümansız şehir imansız şehir!

Sormayın söyleyemem size diyorum
Böyle ağlayarak nereye gittiğimi.
Öz cevherim iken kaybettiğimi
İçim yana yana bulmaya gidiyorum.