NAAT -2-ARİF NİHAT ASYA
Sıkıntılarla bunaldıkça rûhumuz şurda,
Salevât'ıyla rûha meltem olan;
Gönülde ma'bede
Adı "Allah" adiyle tev'em olan;
Gökte Âdem'den önce halkedilen
Ve inip enbiyâya hâtem olan;
Oradan âşinası Havvâ'nın,
Oradan âşinâ-yı Âdem olan;
Sonra hurremliğiyle ümmetinin
İki dünyâda şâd ü hürrem olan...
Sen ki ümmî kalansın ömrünce
Gökten "İkra.!" sesiyle mülhem olan;
Arş-ı A'lâ'da-bir gönül gecesi-
Hak'la sır-ı visâle mahrem olan;
Diyen demişti ki:"İnsanlar ahsen-i takvîm!"
Demekteyiz sana biz:"Zübde-i dü âlem olan!"
Burda doğmuş son âşinâ sensin...
Kudûmu müjde bizimçin,üfûlü mâtem olan;
Şefâat et-kereminden Nihâd'a ey rüsül-i
Kirâm içinde-müsellem-Resûl-i Ekrem olan!
İLGİLİ İÇERİK
