AHMED KUDSİ TECER - ARİF NİHAT ASYA
-Kudüs 1901-İstanbul1967-
"Orda bir köy var..."dedin... çıktın yola;
Biz bilirdik: zâten âşıktın yola.
Orda sen... yollar, duraklar, yaylalar,
Köylüler, köyle, oyunlar burdalar!
Gitme Kudsî... yayla yalnız kalmasın;
Sevdiğin hür dağ, adaşsız kalmasın!
Olmadan sen toprağın toprak senin
İstemiş yurd, sevgilin olmak senin.
Gör elinden tuttuğun tâlihsizi...
Der peşinden:"Bizde kenfettin bizi!"
Bir giden var... söyle Kudsî, sen misin?
Yoksa artık, uhrevîlerden misin?
Hepsi bizden: Türlü gerçek sahneler;
Aynı kökten süd emen efsâneler...
Sonra şi’rin... sanki geçmiş haddeden;
Sanki-yer yer-rûh tütmüş maddeden.
Gitme Kudsî... yayla yalnız kalmasın;
Sevdiğin hür dağ, adaşsız kalmasın!
Çamlıbel’ler, mutlu geçmişler sılan;
Bir yiğitliktin Köroğlu'ndan kalan.
Şimdi çevren, göllerin en durgunu...
"Gel!" diyen ses, bölmez-artık-uykunu.
Bir giden var... Söyle Kudsî, sen misin?
Yoksa artık, uhrevîlerden misin?
İLGİLİ İÇERİK