Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

MEVLANA  - ARİF NİHAT ASYA

Yıllar yılı, gurbetlere sabretti de gitti;
Her hâli için Tanrı’ya şükretti de gitti.

Yaz kış, sabah akşam, gündüz gece demeden O,
Esmâ-i İlâhiyyeyi zikretti de gitti…

Yaz kış, sabah akşam otururken ve dönerken
Esrâr-ı İlâhiyyeyi fikretti de gitti.

Kalkınca kudümlerle ve neylerle semâ’a
Her akşamı bir Leyle-i Kadr etti de gitti.

«Arif kişiler gönlü, yerimdir» diyerekten
Sevdâsını âriflere nezretti de gitti.

Herkes bilir: ömrünce gönül kırmadı şurda;
Ömrünce sevâb işledi; hayr etti de gitti.

İnşâdedecektir O’nu güller de dalından:
Evrâd’ını bülbüllere öğretti de gitti.

Duyguyla, tefekkürle kanadlandı yerinden;
Her fikri ve her duyguyu şi’r etti de gitti.

Hüsnün dili, aşkın dili, gönlün dilidir bu…
İhsâtıını nîsan gibi neşretti de gitti.

Gözler bularak bakmak için sende, ey Asya,
Her yıl düğün âyinini seyretti de gitti.

Tahrilli, Yeşil Kubbe’nin üstünde hilâli
Yollarda kalan yolcuya Bedr etti de gitti.

Mutriblere «Ney üfle, kudüm vur!» sana, şâir,
«Yaz, söyle ve anlat!» diye emretti de gitti.

Bir kısmına teşbihini has bendelerinden,
Bir kısmına ilhamını devretti de gitti.

İLGİLİ İÇERİK

ŞİİRLER

ARİF NİHAT ASYA'NIN  ŞİİRLERİ

ARİF NİHAT ASYA

ARİF NİHAT ASYA HAYATI ve ESERLERİ

BAYRAK ŞİİRİNİN OSMANLICA METİN - ARİF NİHAT ASYA

SON EKLENENLER

Üye Girişi