ÖLÜMÜM - ARİF NİHAT ASYA
Emin Abid’e
Oğlumun şiirini bestelemeden
Benim de evime seslenir ölüm.
Bir sabah ziynetsiz tabutumla ben
Serviler altına götürülürüm
Silinir yaşanmış bir büyük rüya
Yaşayan atılır ve unutulur.
Ölürsem zindana atılır bir nur,
Kazanan ahiret, kaybeden dünya.
Artık ne gülmek var, ne de ağlamak,
Çürütür hisseden bir kalbi toprak.
Alnımın var olsun serviden tacı
Nisyanla kalırsam o gün baş başa.
Münzevi kabrimin yok ihtiyacı
Günahımdan daha ağır bir taşa.
Çelenkle Yasin’le bir ölü için
Bir yaprak, bir nefes öldürülmesin.
İLGİLİ İÇERİK
