EV - ARİF NİHAT ASYA
Müdürgiller, Hekimler, Besni beyleri;
Temelli'den armağan sıra kapılar...
Nasıl aldılar bizi aralarına
Bu içleri dışından geniş yapılar?
Kendi halinde bir ev ki akşamları
Görmekte rüyâların en güzelini...
Saadetine sürmüş elini Hızır
Bekler bereketi de onun elini.
Ayağını siler gibi atmış kapıda
Siyasayı, kumarı eğlenceleri...
Radyosu bir yavru kuş, gramofonu
Kedilerdir tükenmez kış geceleri.
Ve baharda Beydağ eteklerinde
Fışkırırken su gibi allar, yeşiller
Bahçeleri,bir evin saksılarına
Ya ıtırlar getirir, ya karanfiller.
Kâğıt hışırtısından, kitaplarından
Eşiğini kimlerin aştığı belli...
Ki bir Allah evine bakan camlarda
Ezanlar sabah ümit, akşam teselli.
Kendi halinde bir ev ki akşamları
Görmekte rüyâların en güzelini,
Saadetine sürmüş elini Hızır...
Bekler bereketi de onun elini
İLGİLİ İÇERİK