UZAK AFRİKA- ÜNSAL ÜNLÜ
Bu uzak Afrika denizinde şimdi, kayboluyor
Kıyılar, sönmüş fenerler, az ötemde Afrikalar.
Biraz Akdeniz sarhoşluğunda biraz Afrika, bak!
Buraya yazıyorum; yorgun ve yorulduğumuz
Günler adına biriktirdiğimiz günler gelecek.
Avutamadığım zamanlar, gölgesini yıkadığım
Toz yüzlü Afrikalar, yine bizim için uzak
Yerlerimiz olacak unuttuklarımız arasında.
Hırçın bir bekleyişin sonsuz hislerini ayartıp
Her sabah kendimi senin için çağırıyorum.
Unutulan bir yolun kadim bir yolcusu sanıp
Kendimi, yeni bir dünya aramışım kendime
Ben kendimdeyken öylesine bitirmişim dünyayı
Orası mazeretsiz yürünmeyecek kadar bilinendi
Oysa bilmek yetmedi bana, bozuldu ezberlerim.
Unutuldu zamanlarım, kural neydi, tanımadım
Bir, iki, üç... diye bağırdıklarında şaşırmalarım...
Tadında bırak derlerdi, biraz doysam azalırdı
Sevdiğim kaç şey vardı çekinmeden söylediğim
Çekemezdim kahrını, delirebilseydim ne olurdu.
Çıkıp gelsen şimdi bizim olurdu belki
Afrika Düz çizgilerini eğriltip doğruları altüst ederdik
Sarılsak sarsılırdı dünya, berkitirdi kıskançlığını
Uyumazdı kimse ezbere anlatılan masallarla
Şimdi Afrika’dayım, uzayabilsem gelirdim sana.
İLGİLİ İÇERİK