ELİF- MEHMET AYCI
Kim saklar yeryüzünde yürüyen bir ıssızlık
İnce dal olduğunu, kırılmak için sürgün
Hayat gözyaşı işte; kırılan yerden ılık
Bir ırmak boşanması, anlamı sürgünlüğün...
Ateşin de dili var; biz okudukça uzar
Yıldığımız yalnızlık, bir avuç kül içindir
Bir avuç kül içindir saçı öpülen rüzgâr
Yaramızdan sızan kan, adı söylenen incir...
En ince yanımızla dünya, okunduğumuz
Dokunaklı bir yazı; bir elif kadar ince
“an” diyorlar adına, elekten geçiyoruz
Geriye nemiz kalır bir elif çekilince...
İLGİLİ İÇERİK