GÜNEŞİ YAKALAYAN ADAMIN ŞİİRİ- MESUT DOĞAN 
Nuri Kafkas Ağabeye
güzel insanlar gider sessiz bir yağmur kalır
ellerimizin yalnızlığına yıkılırken gurbet
bizi parmakla sayılmayan acılardan geçirip
bir hatıra kadar bölünmez dostluklara çıkarır
camlara veda kelimeleri yazarız sonra
hüzün bir gölge gibi yürürken duvarlarda
insanlar anlamaz dünyamızı kardeşlerim
çoğaltıp avuçlarımızı sessizce dualarla
yürüyelim bahçelerde bir bahar gibi
kocaman bir yürek çizelim toprağa
ağlamak yok diyorum ne kadar yağmur yağsa da
gün olur bir sevda gibi kararlı adımlarla
o güzel dost ansızın çıkar gelir
dudağında eskiyen kaç hasret şarkısıyla
kalbimizi alır avuçlarına kardeşlerim
öper öper ve sonra bırakır toprağa
Şimdi içimizde dönüyor değirmen
taçyıldızı mehtap ve yüzlerce gönülden
eşsiz bir sevdaya dönüşen musiki
çağırıyor güneşi yakalayan adamı
bakışlarımıza halka halka vuran umut
ellerimizde uzayan yağmur yalnızlığı
İLGİLİ İÇERİK