EFENDİ’M- SALİH GÜZEL
yüreğimizde vurgun
gözlerimizde sonbahar sarılığı
baş ellerde
eller dizlerle sarmaş dolaş
yok olmaktayız efendi’m yok yoklar sokağında
seni taksit taksit yaşamak düşmüş bize
seni yitirmek gökdelenler gibi
seni susmak varoşlarda en avazından
sarı sarı dökülmek bir yaprağı
bir dipnotu düşer gibi düşmek
seni aşk sayfalarında
sensizlik vakitleri yola çıkma vaktidir
ermek vaktidir kuşluğa
oradan ikindiye
heybelerimizde ki bir avuç dünyadır simsiyah
lütuf buyur bize mehtabı yine ay gibi doğasın bu gece
atlarımızın son seferidir bu sefer
arkamıza almışız denizleri
gemiler paramparça
bir ömürlük bilgiden geriye kalan:
yokluğun cümle kapısı sana ulaşamamakmış Efendi’m
bir çocuğun kalbine dönüşmelisin ey kalbim
bir bir toplamalısın cümle yitik düşleri/arınmak vakti
sen yürüdün efendi’m bütün patikalar düze durdu
sen göğe baktın
gökler ağlamak neymiş öğrendi
sen güle güllere baktın
güller gülce nasıl açılırmış öğrendi
yağan yağmurda da gülde de seni bulduk efendi’m
önce bir yağmur kuşandık gözlerinden
gül dualarına durduk avuçlarımızda toprak ana
beşinci katlarda bir kutlu sağanak
kırkikindi bildik
kardık toprağı
her ne selamlarsa yerden ve gökten bizi
tut ki bir rüyaydı hayra yorduk hayırlar bulduk efendi’m
sen ağladın efendi’m gül ağaçları güle durdu
sen ağladın efendi’m biz bir güle güle durduk/mahzun
İLGİLİ İÇERİK