RÜ'YET-İ HİLAL - ŞABAN ABAK 
Bütün seneyi oruçlu gibi geçiren Duran'ın, şabanın son günü tepelere çıkıp hilâli gözleyenleri seyrettiği, ramazan hilâlini atından bir işaret gibi gördüğü ve Kadir Gecesi'nde söylediğidir. Bu odur:
Ay parçası atım geçmiş samanyolundan
Işıltısı nal izinin gümüş gecede
Dağ yavrusu tepelere çıkıyor müslümanlar
Bir işaret arıyorlar batı ufuklarında
Bir Osmanlı güneşi olarak batan
İhtişamla batan günün ışıklarına karşı
Ellerini ekleyip sarıklarına
Bakıyorlar ak saçlı anaların da
Seferberlik senelerinde çıkıp
Oğullarının yoluna baktığı yerden
Yemen için ağıtlar yaktığı yerden
Bîhaber çocukların uçurtma uçurduğu
Kızıl yelesini sıyırıp bulutların
Törenle bakıyorlar
Onun nal izinin gölgesine
Yeni doğmuş ay diyorlar
Oruca başlıyorlar
Üç gün bayram ediyorlar
Bir daha görününce
Eli boş dönecekti Ümmet-i Muhammed
Canan, kaşını göstermeseydi ufka
Yüzünden bir şavkıma yansımasaydı göğe
Yılda bir gün değil bana rü'yet-i hilâl
Yılda hergün izini gözlüyorum ben
İzinden bir iz hatta göklerde bile
Yılda bir kere görünse o aya Sultan diyorlar
Sultanı benim bu çağda kaybetmişlerin
Yemeden içmeden kesilmişlerin
On bir ayın yıkılmış saltanatında.
Kadir Gecesi'dir geceler içinde şah
Ah, atlar içinde atımdır; Gülşah!
Bin yayadan hayırlı
Ona binen süvari
Mahmuzlayıp koşmalı geceyi boydan boya
Fecre doğru sürmeli, çekip bismillah!
Geceler içinde Kadir Gecesi gibi
Atlar içinde atım. Saçları siyah!
İLGİLİ İÇERİK
