KARA CAHİL – ŞABAN ABAK
Gece gizlemez acıyı, gece sır bilmez
Böyle cahil gece görülmemiştir
Ayın dalgınlığı taşar haleden
Rüyâ gördüğünce büyür ekinler
Acıyla salınır yel uykusunda
Tarla kuşlarına öğrettiğim dil
Kederli ovada dökülür gider
O yıldız, herkesin bildiği o sır
Kayar izi kalır yaslı sularda
Gece söylemez acıyı, gece dil bilmez
Bütün türkülerin derdi bendedir
Şafağın gül yüzü hürmetinedir
Bu sarhoş gecede bülbül nağrası
Bağrımın bıçağı sevmesindendir
Çünkü unutmuşum yar ne demekti
Duman ateşte mi başlıyor bilmem
Deniz incide mi bitiyor bilmem
Sanki ben de bir geceyim, ne sorsan bilmem
Fuzulî kim olur kim tenhalarda?
Elif gibi yalnız olmak ne demek?
Böyle dilsiz gece duyulmamıştır.
İLGİLİ İÇERİK