Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

BAĞÇE MESELİ- ÂDEM TURAN

Şu benim kırlangıç kanadı çizgilerim
Turnalar uçursun bağçenizde her akşam;

Gece gündüz demeyip, el vurup öpsem, öpsem eşiğinizi
Ateşlerde yansam ya da taş kesilsem bağçenizde her akşam.

Gölgemi geçtim, cismimi de; bilen var mı şimdi eni?
Bu görünmez beden ile taş taşısam bağçenize her akşam.

Gülü kıskanır bülbüle yanardın; hani şimdi nerdeler?
Bu derdile ben ağlasam n’ola, bağçenizde her akşam?

Bu tabiat, bu insanlar, bu şeyler, bu., bu., bu., ne diye oyalar beni?
Akşamın melekleri bağçenizde her akşam nakış nakış oyalar beni.

Ben olsam ne, olmasam ne; görünsem ne, görün meşem ne?
Bir zerreyim işte yeryüzünde, bağçenizde her akşam olsam ne, olmasam ne?

Bağçe, bağçe olalı gördü mü aceb böyle bir aşk?
Bu aşkı ben yaşadım ve eridim yıllarca bağçenizde her akşam.

Şu benim kırlangıç kanadı çizgilerim, yani ki kaderim
Kalsın eşiklerde sabrile, kalsın bağçenizde her akşam...

İLGİLİ İÇERİK

CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRLERİ

DİVAN EDEBİYATI ŞİİRLERİ

HALK EDEBİYATI ŞİİRLERİ

KONULARINA GÖRE ŞİİRLER

ADEM TURAN ŞİİRLERİ

SON EKLENENLER

Üye Girişi