ANNE - MUSTAFA ÖZÇELİK 
Barışın sesi nasıldır anne
Ya sevdanın rengi
Sahi kimdi o
Al bir küheylana binip
Türkümüzü yükselten gökyüzüne
Çember peşinde koşan çocukluğumla
Bir dağ yolunda Yine sana koşuyorum
Dikenler kanatsa da dizlerimi
Biliyorum serin bir ırmaktır gözlerin
Dindirir yasımı
Güneşi seninle karşılar
Hüznü seninle hatırlarım
Sonra ellerin
Bir sevinç kuşu gibi
Girer de düşlerimize
Saçlarıma konan umudu yakalarım
Utandırmam seni
Elin yazında yabanında
Utandırmam seni
Gönül saksımda
Yeşertir çiçeğini
Al bir karanfili
İçimden çıkarır
Sunarım çocuklara
Kutsal bir emanet gibi
İnancım ve umudum
Taşınır alanlardan alanlara
Yüreklerde Mekke düşleri
Sular kan uykularından uyanır
Akmaya başlar toprağımıza
O muhteşem şafağı doğar günümüzün
Dağlarımızda yeniden
Çiğdemler çiçek açar
İLGİLİ İÇERİK
