TAYY-I MEKÂN GAZELİ- ALİ İHSAN KOLCU 
Derviş baykuşlar mıdır, ürkek
gönül yordamıyla tüner yorganımıza
âlem nihan gözlerinde
esrara mağlup bütün bakışlar
sessiz ve uğursuz
bir ormanı dinler.
ölü çıngıraklarıdır yankılanan
ürperir gün boyunca suya banmış serviler
ölüler gider, ölümlüler gelir
gece vakti ayin hazırlığıdır
bağdaş kurmuş hancılar mezarlığı
derinden bir kervanı dinler.
Korkular çekilir öfke denizlerinden
şaklar zamanın kırbacı şakaklarda
yürekleri dağ dağ
gözleri güneşten âzâde bir kıvılcım
şafak vakti celâlller
mutad bir fermanı dinler.
Gölgesine kadar gizli
dokunsan yok. yok dokunmasan
göçüp gönül iklimine sorularla gelmiştir
İstanbul’un bir yerinde
ezan vakti aksakallar
bir şadırvanı dinler.
Güneş çatlar kabuğundan, ay bölünür
iki ufuk arasında geçer macera
boşalır ihanetin kırbaçtan kanatlan
hasbahçe’de pişmanlıklar
şatârabânı dinler
hüzzâm niyetine.
TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ, SAYI:275,
İLGİLİ İÇERİK