Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

BEN DERTTEN KAÇARKEN...- BAHTİYAR VAHAPZADE 

Benim yüreğimde verip başbaşa
Duruyor dağ boyda dağlar sükutta.
Biri diğerinden habersiz, sessiz
Dertlerim mum gibi ağlar sükutta.

Zaman dara çeker fikri, hayali,
Zaman damla damla akar gözümden.
Arzular başıma kakınç olalı
Kendimi sükûta devretmişim ben.

Kalmışım su üstte tek ku1 gibi,
Fikrime dar gelir bu yerler benim.
Ben dertten kaçarken bir Oğru2 gibi,
Tutar ayağımdan fikirler benim...

Solup yüreğimde sararır den den
Hele açılmamış ter gönçelerim.
Yatmak isteğende derdin elinden
Bana yorgan olur düşüncelerim.

Ben dertten kaçarken yolda iz kalır,
Alev közden kaçar, köze dert olur.
Derdimden kaçanda dert, yalnız kalır,
Bu da benim için taze dert olur.

Solan bir çiçeğim, gün batan gibi,
 Bin hale düşerim bu devran gibi.
Bir günlük neşemiz geçer an gibi,
Bir anlık gamımız bize dert olur.

Sararıp yok olur bin arzu, dilek,
Bu derdi, çeken de yürektir, yürek.
Düzende3 bürküden solar gül çiçek,
Çiçeğe dert olmur, düze dert olur.

1. ku; ku kuşu
2. Oğru: hırsız
3. düzen: kır

TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ

İLGİLİ İÇERİK

CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRLERİ

DİVAN EDEBİYATI ŞİİRLERİ

HALK EDEBİYATI ŞİİRLERİ

KONULARINA GÖRE ŞİİRLER

BAHTİYAR VAHABZADE ŞİİRLERİ

SON EKLENENLER

Üye Girişi