ANADOLU KADINLARINA-ŞÜKUFE NİHAL BAŞAR
Baktıkça yüzünüze aksiniz vurdu bana,
Neş’e dolu gözlerim büründü bir dumana;
Birer birer sönerek ruhumdaki ışıklar,
Alnında sizin gibi belirdi kırışıklar...
Dudaklarım büküldü bıkmış gibi canından,
Çekildi zerre zerre damarlarımdaki kan...
Alnınızda ne derin bir ıstırap izi var,
Hepiniz bir esrarlı gece, siyah bir mezar...
Ömrünüzde bir yaprak çiçek yok dökülmemiş,
Hangi zerreniz var ki hicranla örülmemiş!...
Öyle mağrur, mermerden bir duruşunuz var ki
"Merhametine muhtaç değiliz!" diyor sanki
Ezildim karşınızda gözlerimi kapadım:
"Zavallı" sizin değil elbette benim adım...
İLGİLİ İÇERİK