BABACIĞIM - AHMET TUFAN ŞENTÜRK
"Köy danası öküz,
Köy çocuğu efendi olmaz" derdin
Ben, uzun kış geceleri
Hep böyle masal dinlerdim,
"Oğlum, köy çocuğu efendi olmaz" derdin.
Orak nasıl tutulur, tarla nasıl kazılır
Çarık nasıl gözenir, bilirdim de
Yazı nasıl yazılır bilmezdim...
Düven sürerken, harman atarken
Çeci bir yana, samanı bir yana ayırınca
Nasıl sevinirdim..
Ablam tozluyu çalkardı:
Anam dene ayıklardı kenardan
Sen saman basardın babacığım
Ben, buğday ölçmeyi severdim.
"Yemenimi yel alırdı
Bir yâr sevsem el alırdı"
Üzümü, pekmezi, buğdayı verirdik borca
Bize, arpa, sirke, saman kalırdı.
Yağ yüzü görmezdik bütün kış
Her gün soframızda aynı yemek
Tarhana çorbası, kınalı ekmek
Buğday üğünmezdi değirmende
Zenginler bile arpa ekmeği yerlerdi.
Bayramdan bayrama bir beyaz ekmek görürdük.
Tarlamız az, bağımız az —
Borcumuz çok, derdimiz çok
Babacığım, bari ben okuyum" derdim.
"Köy danası öküz,
Köy çocuğundan efendi olmaz",
Askerlikte onbaşı oldum
İzmir'de amele başı
Yedi çocuk babasıyım
Allah'a bin şükür oğlum,
Haram yemedim, hile yapmadım
Bir kötü söz söyletmedim kendime
İşte geldim gidiyorum
Kemiğimi sızlatmayın mezarımda” derdin
Nur içinde yat babacığım, nur içinde yat
“Sabırla koruk helva, dut yaprağı atlas” ama
Söylediğin gibi değilmiş hayat…
İLGİLİ İÇERİK
