ANAMA-HÜSEYİN NAİL KUBALI 
Anam.. Anam .. Ah Anam!
Sönüp gittin Vah Anam!
Sana vakitsiz kaldı;
O nasıl Allah Anam!
Dağlar seçilmez oldu,
Beller geçilmez oldu;
Kevser’e dönen sular
Sensiz içilmez oldu.
Gözden sızan yaş olsam,
Ölüne yoldaş olsam;
Gelip geçen okurdu
Mezarına taş olsam!
Solan bir güz gülüsün
Ne sevilen ölüsün
Kara torakta değil,
Gönlümde gömülüsün.
İçime neler doldu,
Hayat bana dert oldu;
Mor sümbüllü vatanım
Sensiz bir gurbet oldu.
Ah Anam şimdi nesin?
Söyleyemem Nerdesin,
Bir canlı hayal oldun
Benimle her yerdesin.
Mahşerde derler Anam,
Kavuşmak inanamam,
İnansam da bu uzun
Hasrete dayanamam
Zalim sel oya oya
Yara açtı ovaya;
Bırakın da ağlayım
Anama doya doya.
Bağın ne gülü kaldı,
Ne de bülbülü kaldı;
Yavrum böyle Anaya
Boynu bükülü kaldı.
İLGİLİ İÇERİK