KORKU - AYHAN KIRDAR 
Ağacın birine bir balta dayalı
O ağaç benim
Diz boyu yaprak dökmüşüm düşünceden
Çıkabilmek ah çıkabilmek
Bu bin yıl süren geceden
Bir kedi
Dayamış akvaryumun camlarına cam gözlerini
O balık benim
Yüreğim ağzımda bir jiklet
Günün her saatinde çiğnediğim
Yaşamak güzel yaşamak iyi
Yaşamak gümüş bir olta gibi işlemeli
Kuşkulu nehirler birikiyor denizime
Denizimi korsanlar basıyor
Kanlı kurukafalardan bayraklar dizili dört yönüme
Yasak bölgelerin toprağı mayın yüklü
O toprak benim
Hiç yeşermedim ama hiç mi hiç
Ne yağmur ne güneş
Ne kurt ne kuş ne çoban
Zaman biberli bir lokma gibi boğazlarımda duran
Ak düşlerime kan sıçrıyor korkuyorum
Korku kirli bir kandır yüreğimde dolaşan
Mevsimler duman duman
Mevsimler dört vagonlu bir tren
Çanlı
Çıngıraklı bir çalar saat ömür denilen
Ki nurdan bir el kurmuş
Ve ölüm
Bir sarkaç olmuş üstüme üstüme varıp gidem
Hangi kapıyı açtımsa bıçak biliyorlar
Hangi yola çıksam karanlık
Birkaç kırık karanlık birikiyor içimin çukuruna
Önce ellerim diyeceğim önce ellerim
-Ellerim defalarca sarı ellerim defalarca keder-
Korku yağmurunda paslanmış antenlerim
Ben korku denizindeki balık bitkin
Ben korku dalındaki yaprak soluk
Ya sen ya siz ey aşk dostluk
Nerdesiniz
Parmaklarım demir parmaklı bir kapı
Her şafak söküşte alnımı dayadığım
Ağladığım
Sizler için ağladığım kendim için ağladığım
Doğmak: düşman kazanmak
Doğmak: bir düzüne diş ve bir avuç tırnak
Doğmak: bir hançer gibi çıkıvermek kından
-Gelin de görün caddeler kanrevan
Gelin de görün caddeler kanrevan
Gelin de görün caddeler kanrevan
İLGİLİ İÇERİK
