AYAKLAR - AHMET MUHİP DIRANAS
Ölmüş o, ayrı düşmüş sürüden,
Ayakları dışarda örtüden.
Ölmüş herkes gibi ölen insan,
Yalnız ayaklar kalmış yaşayan.
Ardından ölüme düşen başın
İki kardeş bakakalmış şaşkın.
Burada ansızın susup kalmış,
Koyunları başıboş bırakmış.
Der ki, bu ayakları görenler,
“Başım değilmiş düflünen meğer,
Ayaklarım, az gide uz gide,
Ayaklarım, ümitler peşinde!
Yolcu ölmüş; işte ayaklar hür!
Yolcu ölmüş; ayaklar düşünür…
İLGİLİ İÇERİK
AHMET MUHİP DIRANAS HAYATI ve ESERLERİ
AHMET MUHİP DRANAS - GÖRÜNTÜ ŞİİRİNİN İNCELEMESİ
BİR MİSTİK EDA ŞAİRİ OLARAK AHMET MUHİP DIRANAS
AHMET MUHİP DRANAS - AĞRI ŞİRİNİN İNCELENMESİ
