KÜÇÜK İSTASYONLAR -İLHAN GEÇER
Nedense küçük istasyonların hali
İnsana hep hüzün verir
Tek başına unutulmuş gibi
Ağaç toprak ve demir
Cam arkasında solgun yüzlü bir kadın
Mahzun gözlerle bakar çekilir
Nedense küçük istasyonlar bana
Buruk yalnızlıkları tattırır
Gurbeti acı acı çalar kampana
Kavruk ağaçkara vagon gökte yıldız yalnızdır
Hüznüyle kederiyle başbaşa yorgun
Yanında yöresinde renkler sapsan
Terk edilmiş hatıralar gibidir
Ara istasyonların kül rengi binaları
Ara istasyonları kederli küskün
Çevresinin kaderini yansıtır
Gecelerin ayazında gelip geçen trenler
İnsanın yüreğini biraz olsun ısıtır
Çok zaman olumu düşündürür
İnsana küçük istasyonların hali
Garip yolcuları titrer öksürür
Telgraf tellerinde kuşlar misali
İLGİLİ İÇERİK
İLHAN GEÇER HAYATI ve ESERLERİ
