YAYLA YOLLARINDA- YILMAZ ERDOĞAN
Kurtlar kuşlar uyur iken,
Gecelerin kollarında.
Bir seherde yürüdün mü,
Yaylaların yollarında?
Karanlıklara uzanır,
İnleyen bir kağnı sesi.
Yol bitmeden gece biter,
Katı Yayla tâ neresi,
Çimenlikler ıslak ıslak,
Geceden dalda kırağı.
Dizinde derman kalanın,
Aynalıtaş son durağı.
Kuşluğa kalmaz varılır,
Yükler gelir katar katar.
Yaşayan bir daha görür,
Bir ömre bin ömür katar.
Kekik kokusu karşılar,
Yol verir yayla dumanı.
Yorgunluğu ayran alır,
Toz toprak içinde kağnı.
Isırgan sarmış her yanı,
Bel vermiş evde ağaçlar.
Daha ocak yapılacak,
Pilav bekler karnı açlar.
Karışır koyun kuzuya,
Kızlar su yolu tutar.
Gelinler madımak arar,
Çocuklar kırlayda yatar.
Yayla demek hayat demek,
Kim ister balı böreği.
Bir bilen kalmışsa eğer,
Ne hoş olur kül çöreği.
Sevdası gitmez gönlünden,
Dolu doludur yüreği.
Yayla insanı çalışır.
Bükülmez onun bileği.
Yollar biter, ömür biter.
Bitmez şehrin gürültüsü.
Bir anda götürür beni
Memleketin bir türküsü.
Reşadiye yaylasında,
Bir demli çay içmedinse.
Yaşamamışsın demektir,
Sen buradan geçmedinse.
İLGİLİ İÇERİK