KURU OT- ÖMER FARUK TOPRAK
Bir akar su gelirdi bana
Kenar mahallede kalan yüzünü
Tuttum kendimi yoksa düşecektim
Dokundum elimle saçlarına
Gene öyle ağaçların arasında bahar
Dudaklarında gözlerinde duran bahar
Nasıldı senden bana esen rüzgâr
Bir alev gibi yakardı yüzümü
Daha fazla kalırdı inadına
Ellerimin üzerinde duran elin
Baktım gökyüzüne akşama yakın
Parçalanmış bir avuç bulut
Ağır ağır dalların arasına girecek
Duracağım bir sokak köşesinde
Sen uzaklaşacaksın Apollinaire yaklaşacak
Penceremize vuracak çiçekli bir dal
Biraz ekmek bir avuç umut
Dalıp gitti fakir gözlerim
Bütün yoksulların gözyaşları bende
Tütün kokan parmaklanm sarı
Uzatıyorum işte bak
Oysa akıyor nehirler durmadan
Çarpıyor kahraman yürekler sessizce
Bizse tenhada yaprak yaprak
Karanlık bir su gibi düşünüyoruz.
İLGİLİ ŞİİRLER
