SEMAİ - İBRAHİM SAĞIR
Gurbet elde kimsesizim,
Dağ başında yol gibiyim,
Aşk gölünde yüzemedim,
Suya hasret çöl gibiyim.
Yollarında böyle yaya,
Takatim yok yâr koşmaya.
Seneleri saya saya,
Umutsuz bir kul gibiyim.
Gönül şad olayı diler,
Bir dert ki bu içimi yer,
Ne güzeller gelip geçer,
Irmaklarda sal gibiyim.
Dağlar, tepeler alçalır,
Nazlı yârdan sitem gelir,
Dalım çiçeğim dökülür,
Hazan vurmuş gül gibiyim.
Kaşlarını eylemiş ok,
Yandığımdan haberi yok,
Yâr yüzünden kederim çok,
Çılgın esen yel gibiyim.
Ağyar ile oldun da bir,
Düşünmedin beni kâfir,
Küle döndü garip Sağır,
Sevdan ile del gibiyim.
SEMAİ -3
Yer içersin türlü nimet,
Vücuduna olur maya.
Ecel gele en nihayet,
Yılan çıyana yaraya.
Hakk yarattı çün insanı,
Aşka esrik kıldı anı,
O dur âlemler mihmanı,
Süreyya’dan ta seraya.
Fayda etmez şöhret, şanın,
Malın mülkün ve kaftanın,
Ameline bakar senin,
Bakmaz tahta ve saraya.
Ömür bir kısacık andır,
Onda mukim kuşça candır,
Can gidende boş bir handır,
Değmez sim-ü zer, paraya.
Nazarını döndür Hakk’a,
Medet yoktur O’ndan başka,
Sığamazsın garptan şarka,
Ne ummana ne karaya.
Yardım eyle düşkünlere,
Allah sevabını vere,
Gir şol meyus gönüllere,
Merhem eyle her yaraya.
Önce iman olsun erek,
Yok, imandan daha yeğrek,
Şeksiz iman etmek gerek.
Koma gümânı araya.
İLGİLİ İÇERİK
