İLMEK İLMEK ÇÖZ BENİ- M.HALİSTİN KUKUL
Bir yağmur çisil çisil indi sonsuz boşluktan;
Uyumakla uyanmak arası onda yundum.
Zamanın esrarını unutup sarhoşluktan,
O güzeller şâhına kavuşmakla avundum.
Bir muştunun izine döşedim herbir rengi...
Taç yaptım gönüllere sevgilerden çelengi...
Örerken nakış nakış bin hazla saf âhengi;
Diz çöküp huzurunda ona saygılar sundum.
Kuytularda dolandım; kâh düştüm tepetaklak!
Yıldızları aradım kirpiklerim ıpıslak!
Geceler boyu gezdi göğsümde bir ışıldak;
Zifiri karanlığı ürperişle soyundum!
Hakk’ı tanımak için kendimizi bilelim!
Sevgiyi bu his ile kalbden kalbe ilelim!
Derviş Yûnus diyor ki: " Sevelim sevilelim! "
Yol vermez yokuşlarda bu mânâya dokundum.
Nere gitsem sözünden çağırır bir söz beni;
Sönmeye başlayınca yakar hep, köz köz beni.
Dolandım yumak yumak, ilmek ilmek çöz beni;
Ulu çınar misâli dallarına tutundum!
İLGİLİ İÇERİK