DİRİ İDİM BEN – SEFİL SELİMİ
Anam yokken, babam yokken, bir zaman,
Her şey ber-hayattı, diri idim ben.
Sıfat sübutuma olmasın güman,
Adem’le Havva’nın nuru idim ben.
Yer gök olmaz idi olmasam şayet,
Ebedî bakiyim, sürerim hayat,
Tasvire çalışır Kuran’la ayet,
Ay ile güneşin sırrı idim ben.
Donum*çoktur, boyam çoktur seçilmez,
Ölür sağalırım**, kefen biçilmez,
Kati emrin vardır, asla kaçılmaz,
Bütün mevcudatın piri idim ben.
Eğer düşünürsek, tamamı sahi,
Bu da felsefedir, değildir vahi,***
Beden bir dünyadır içinde şahı,
Bütün sepetlerde arı idim ben.
Keşfi yapılmamış beldeyim işte,
Görene bilene, kuldayım işte,
SEFİL SELİMÎ’yle dildeyim işte,
Binbir isimin de biri idim ben.
1966
*don: şekil
**sağalmak: dirilmek
***vahi: vahiy
