DÖKÜLDÜ - SEFİL SELİMİ
Yar sesini duyamayan odamda,
Sıkıntıdan, suvak bile döküldü.
O var iken, duvar bile gülerdi.
Gideli, sanırsın canım çekildi.
Durum böyle iken elden sakladım,
Gelir diye uma uma bekledim,
Kavak dikti, gidip gelip yokladım,
Dayanmadı, ta kökünden söküldü.
Irmaklar pınarlar, kederli aktı,
Kara taşlar bile gözyaşı döktü,
Yerle gök ağladı, kara yas çekti,
Dağlar kaydı, paldır küldür yıkıldı.
Ateşler söyündü sular hep dondu,
Geceye gündüze karanlık indi,
SEFİL SELİMÎ de ölüye döndü,
Beklemek zor geldi beli büküldü.