EN KÖKLÜ YORUMDAN EN KÜÇÜK ANIYA - KEMAL ÖZER
Bakarsınız, özetliyiverir bir tek sözcük,
İnsanın bakışını bir savaşa
Dönüşür bir tek sözcüğe, bakarsınız,
Geçmişteki bir olayın bütün anlamı.
Yıllar sonra, yeniden yazılmış,
Bir duvarda çıkar karşınıza.
Düşünürsünüz, küçümsenir gibi değil,
Bir tek sözcük deyip de hiçbiri;
En az bir silah kadar yeri var kavgada.
Sözcükler olmasa, bir zaferin işlevini
Nasıl çarpıtırlardı tarih kitaplarında,
Ne ile süsleyip de yuttururlardı yalanı?
Anlarsınız, okurken yanlış bir şiiri,
Kendi sesinizle dirilttiğiniz düşman.
Ne kadar kö p rü varsa, yaşamla aranızda,
Biliyor önce onları atmak gerektiğini,
Sözcüklerle kurulduğunu biliyor kö p rülerin,
Geçmiş serüvenleri bugüne bağlayan.
Öyleyse, dersiniz, ulaşmak yetmez
Nice kan ve acıdan sonra zafere,
Yapmak ve kazanmak kadar savaşı
Sürdürmek de gerekir düşünce ve bilinçte,
Durmadan sürdürmek, çoğaltmak, tazelemek
En köklü yorumdan en küçük anıya dek.
İLGİLİ İÇERİK