MAVİ SERÇE VE KARDAN ADAM - REFİK DURBAŞ
Bir mavi serçe penceremin önünde
göz pınarlarında kar demetleri
buza kesmiş ötüşü cinneti seslemekten
başı düştü düşecek karanlığın omuzuna
Bir kardan adam penceremin önünde
kimsesiz nice özlemlerin ateşine yanmış
nice sevinçlerin ayazında üşümüş yüreği
türkü çığırıyor: Atlas döşek sereyim
aç koynuna gireyim
açıldıkça ört beni
var olduğun bileyim
Sesi uçtu uçacak çılgınlığın zulasından
Bir mavi serçe, kardan adam, yalnızlık
akşam kar yağıyor penceremin önüne
bir nar çiçeğine düşüyor ayrılığın gölgesi
eli değdi değecek saçlarına rüzgârın
İLGİLİ İÇERİK
