TÜRK İLAHİSİ - SÜLEYMAN NAZİF 
Dedem koynunda yattıkça benimsin ey güzel toprak,
Neler yapmış bu millet, en yakın tarihe bir sor, bak.
Yerim sensin, göğüm sensin, cihânım, cennetim hep sen;
Nasıl bir zinde millet çıktı gördüm hasta sinenden.
Evet mecrûh idin, mecrûh iken de vardı imânın
Ümidin, kuvvetin, azmin, kanın, aşk-ı huruşanın.
Eğer necm ü hilâl olsaydı âfil, muzmahil, Türksüz;
Kalırdı bizce yıldızlar, kamerler, kimsesiz, öksüz.
Yaşattın, çok yaşa, tarihimi ikbâl ü izzetle
Koşar âtî, koşar mâzî seni tebcile minnetle.
Yerim sensin, göğüm sensin, cihânım, cennetim hep sen;
Nasıl bir şanlı millet çıktı gördüm canlı sinenden.
İLGİLİ İÇERİK
SÜLEYMAN NAZİF HAYATI ve ESERLERİ
İSTANBUL’DA MİNARELER EZANSIZ KALIRSA-SÜLEYMAN NAZİF
BATARYA İLE ATEŞ-SÜLEYMAN NAZİF
