AY IŞIĞINDA -BAHATTİN KARAKOÇ
Köşeyi dönerken gölgeni gördüm
Yüreğim çarpmaya başladı güm güm
Ey göçmen şiirim, masalım, öyküm
Hep peşinden koşturup duruyorum.
Yettim-yeteceğim derken çağ kuşluk
Bir türlü dolmuyor bu ara boşluk
Başıma vuruyor aşktaki hoşluk
Feleğin çarkını durduruyorum.
Bir kaşık aş ne ki kırk yıllık aca;
İnsansız evlerde tüter mi baca?
Zalim bir oyundur köşe kapmaca,
Her zaman cezayı ben görüyorum.
Şu bağlı bahtımı çözmeyi dene,
Yüreğimle çiftleş, gezmeyi dene;
Vuslat hangi güne, yazmayı dene;
Hep meçhul semtlerde ben yürüyorum.
Gölgen ak zambağa dönüştü birden,
Bir daha geçmedin geçtiğin yerden,
Sen ünlersin diye şu tepelerden
Saatimi kurup ayarlıyorum…
İLGİLİ İÇERİK
BAHATTİN KARAKOÇ HAYATI ve ESERLERİ
AŞK MEKTUBU - VIII - BAHATTİN KARAKOÇ
BEYAZ DİLEKÇE'DEN - BAHATTİN KARAKOÇ
IHLAMURLAR ÇİÇEK AÇTIĞI ZAMAN 2
IHLAMURLAR ÇİÇEK AÇTIĞI ZAMAN 3