ŞEFKAT - HALİT FAHRİ OZANSOY
Yine kar tipisi ıssız sokakta…
Yine sarsılmada rüzgârlardan camlar…
Yanarken lambalar yine uzakta
Demek yine geldi beyaz akşamlar?...
Yine aynı soba, aynı lambanın
Önünde ikimiz baş başa, sessiz,
Neden sıkılıyor bilmem ki canın?
Neden ikimiz de böyle dertliyiz?
Sen yine aynı ruh, aynı kadınsın,
Aynı sadâkatle gözlerin nemli.
Fakat benim gibi sen de dalgınsın,
Bilmem ki ne ne yapıp neşelenmeli?
Yazık! Bir yıl daha ihtiyârladık…
Aşkımız onuncu kışa kavuştu…
Bu aşk ufuklarda uçamaz artık,
Halbuki eskiden ne çılgın kuştu…
Şimdi kanatları yorgun ve bükük,
Titreye titreye düşmüş yuvaya.
Onu biz vaktiyle böyle mi gördük
Bahar geceleri uçarken aya?
Hatırında mıdır, ya kış gelince
Neler yaratırdı bu sevda bize
Yollarda diz boyu kar yükselince
Nasıl karışırdık birbirimize.
Şimdi şefkat dolu gözlerimiz var…
Fakat o alevli bakışlar nerde?
Şimdi yine uzun sözlerimiz var:
Fakat o geceler, o kışlar nerde?
Dinle, bu perişân nameyi dinle,
Dinle son şiirini gençliğimizin…
Okşa saçlarımı beyaz elinle,
Yüzümde gül yüzün, dizimde dizin…
Böyle düşünelim eski günleri,
Camlara yağarken lapa lapa kar.
Mademki o günler gelemez geri,
Hep böyle kalalım sabaha kadar…
Yâd edip o renkli hatıraların
Karlara akseden pembe fecrini,
Yanan alnımıza örelim yarın
Gençliğin son açan çiçeklerini…
Belki bu son çelenk bu kış evini
Götürür dokuz, on yıl evveline…
Bak, işte parlatıp son alevini
Sobada bir odun devrildi yine!
Demek her alevin sonunda yalnız
Kıvılcım dolu bir sıcak kül vardır.
Fakat aşkımıza böyle amansız
Bir ölüm vermeyen hatıralardır.
Sönemez, sevgilim, inan ki aşkın
Alevi sönse de kıvılcımları.
Bırak düşünceyi, ağlama sakın,
Kar dindi… Seyre dal yollarda karı…
Bembeyaz sokağın tâ ucundaki
Fenerin şu donuk ışığına bak!
Gecenin dumanlı sorguncundaki
Bu bir tek yıldızı seyret, buna bak!
Başka bir ışık yok hiç mahallede;
Lambalar hep sönük… Uykuda herkes!
Son mısralarımı artık dinle de
Kalbine damlasın gönülden bir ses:
Yirmi yaşımızı yâd ede ede
İhtiyarlayalım böyle beraber.
Daha çok seneler karlı gecede.
Titresin elimde bu beyaz eller…
Hayat, C.3, Nr. 71, 5 Nisan, 1928, S. 2.
İLGİLİ İÇERİK
