EYÜP SIRTINDA - HALİT FAHRİ OZANSOY
Bir servi, bir mezar, bir susuz çeşme!
Akşam, gökte koyu bir mavileşme!
Uzakta, bir göle benzeyen Haliç!
Şâir, sen bu şiiri yazmadın mı hiç?
Sen nasıl cihandan renk alırsın da
Annenin yattığı Eyüp sırtında
Görmezsin bu hüzün çerçevesini!
Gel dinle şu garip kumru sesini.
Kalbi yetim olan bu sesi dinler.
Gözün yaşarsa da için serinler,
Dinle bak ve hazin ne içli hû, hû!
Üstünde titrerken annenin ruhu
Bu aziz toprakta saatlerce kal,
Hatta bütün gece, bütün gece kal,
Ve başın dayalı kara serviye,
Ağla için için ah anne… diye.
İstanbul, 8/4/28
Hayat, C.4, Nr. 82, 21 Haziran, 1928, S. 6.
İLGİLİ İÇERİK
