MONTREAL MEKTUPLARI-ONÜÇ - KEMAL SAYAR
‘Arkadaşlar burada buluştu ve kucaklaştı
Sonra her biri kendi yanlışı peşi sıra gitti’
W. H. Auden
Gitmek fethetmektir
Yahut yenilmektir kan kusarcasına
Hikayen doğrulanmalı uzaklarda
Sessiz bir onay, mütebessim bir baş eğiş
Ararız sokulduğumuz her sokakta
Oysa gençken nasıl da çırpınırdık yanlışlanmaya
Öğretsin isterdik hayat, bildiği ne varsa
Acımadan, susmadan, kafamıza vura vura
Gitmek bükülmektir yalnızlığa
Öğle sonu güneşine çarpmaya
Aday bir haylazlık, okul kaçkınlığı
Yetişkin mazereti berduşluğa
Çünkü sen koynunda bir güneşle dönersen
Yazın ilk günleri okula
Mağrur bir padişah gibi surları yıkarak
Yani çitlerden atlayarak saklıca
Hep gidecekmiş gibi yaşarsın da
Dünyada bir gurbet tadı olur ağzında
Gitmek özlemektir doya doya
Karnaval misali bir uykuya
Karışıp kaybolmaktır
Gitmek dönmektir güya
Kaçı döner gidenlerin
Dönenlerin kaçı gitmiştir ya da
Gitmek hazırlanmaktır
Mihr ü mah arasında
Çıkacağın son yolculuğa.
İLGİLİ İÇERİK
