ANNE ŞÜKRÜMÜZ MENZİLE VARMIYOR- ZÜLFİKAR YAPAR KALELİ
Bu sevda vefasız, bu aşk yalancı
Kollar birbirini sarmıyor anne!
Balı imrenilen arı talancı
Zikrini hamt ile karmıyor anne!
Bağımızı basan yarların suyu
Aktıkça kirletir arların suyu
Sobranın, Kalenin Hurların suyu
Harşit?in bağrını yarmıyor anne!
Doğru dedik, eğri gördük suç ettik
Varamadık, her varanı koç ettik
Suçlu dedik başımıza taç ettik
Yürekler topluca vurmuyor anne!
Gözümüz göklerde kaldıktan beri
Yerlerde her saat gitmişiz geri
Ve kart horoz, işte acı haberi
Kimseyle meşveret kurmuyor anne!
Bir makam uğruna eğil ha eğil
Sen bizi terk ettin, biz seni değil
Ne köyler köy artık, ne de iller il
Hiç kimse ahdinde durmuyor anne!
Söz ile menzili görenimiz çok
Secdesiz, duasız erenimiz çok
Çok bilmişle, akıl verenimiz çok
Rüyamızı hayra yormuyor anne!
Her an bağrımıza saplanır her ok
Gelip geçen trenlere bakan çok.
Üstümüzde salavatın duan yok
Şükrümüz menzile varmıyor anne!
Artık saçın yolup bağrın döven yok
Gemimizde gayret eden, iven yok
Şu görkemli makamlarda güven yok
Kimse halimizi sormuyor anne!
İLGİLİ İÇERİK