HİLAL-İ OSMANİ - NAMIK KEMAL - Edebiyat Meraklılarının Sitesi

HİLAL-İ OSMANİ - NAMIK KEMAL

Hüsn-î ezelî tecessüm etmiş;
Dünyâya bakıp terahhum etmiş;
Mahzûn, melûl tebessüm etmiş.
Ol hande senin dehânın olmuş,

Girmiş nice güft-ü-gû-yi aşka.
Her şîveni yâda, başka başka,
Bülbül gibi tercemânın olmuş.
Vermiş o kadar makaama revnak
Gül-gonce iken terennüm etmiş.

Subh-î ezel ibtisâma düşmüş;
Fecri fem-i gonce-fâma düşmüş;
Ol fem ne güzel makaama düşmüş…
Bir handesini görünce dersin :
“Her gûşede bir sabâh açılmış,
“Her zerreye bir güneş saçılmış.”
Baksan o dehâna zannedersin
Mûsâ gibi Tûr’a çıkmış el-hak,
Allaah ile de tekellüm etmiş.

Hüsnünde bu i’tilâ nedendir?
Meh-tâb yanında yâsemendir.
Parlaklığı mihre hande-zendir.
Hiddetle kızarsa da o zâlim,
Benzer mi cemâli sâfî aye
Mihr olsa eğer peyinde sâye
Giysûsu gibi kalırdı muzlim.
Bir şûh kıyâfetinde bak, bak!
Envâr-ı Hüdâ terâküm etmiş…

Hurşîd hilâl olur mu, yâ Râb?..
Bir yanı da âl olur mu, yâ Râb?..
Bir böyle cemâl olur mu, yâ Râb?..
Yâ Râb! Bu ne hüsn-i âlihâne?
Elvânda mı rûhlar- görünmüş?..
Ervâha mı nûrlar bürünmüş?..
Arş inmedi yâ bu hâk-dâne?..
Nâz-ende vatan değilse, mutlak
Hüsn âlihesi teverrüm etmiş!..

Eyvâh ki vatan mezâra gitti.
Zannetme ki bir kenâra gitti!
Târih ile iftihâra gitti.
Yerlerde benim gibi gezer mi?..
Her jâlesi giryeden nişândır;
Her goncesi parça parça kandır.
Bilmem sevişi benim kadar mı?..
Yâ hiç ölü görmemiş mi toprak?
Kim tâ bu kadar teellüm etmiş?..