HAYALİ CİHAN DEĞER - HALİDE NUSRET ZORLUTUNA 
Kara yıllar ardından, karlı dağlar ardından
Bir yaz güneşi gibi doğunca bakışların
Yüreğimde kalmadı hiç bir izi kışların.
Birdenbire ısındı damarlarımdaki kan,
Yüzümün derinleşen çizgileri düzeldi.
Gönlüme ışık doldu, gözlerime can geldi.
Senin de mağrur başın büküldü yana doğru,
Gözlerin güneş görmüş çiçek gibi açıldı,
Gözlerinden gönlüme neşe, bahar saçıldı..
Neşe, bahar, tebessüm... Çağlayan bir gümüş su..
Zümrütleşen bir deniz parıldayan kayalar...
Şimdi çarpan kalbimde yalnız bu hayaller var !
Bütün budur, değil mi, budur bizim mazimiz?..
Ne bir çirkin manzara, ne fena bir hatıra!
Yalnız yüreğimizde derinleşen bir yara,
Bir de bileklerime... - Bu, son hatıra, son iz!..
Bir genç sarmaşık gibi dolanan parmakların,
Dolanırken titreyen ve yanan parmakların...
Unutmam yıllar değil, geçse uzun yüzyıllar
Her lahza içerimde yanıyor alev alev.
Mazimizi yutamaz "nisyan" denilen o dev.
Bugün birbirimize yabancıyız... Ne çıkar?
Geçmiş günlerimiz var geleceklerden güzel,
Geçmiş anlarımız var bütün bir ömre bedel!
İLGİLİ İÇERİK