MUHALLEBİM VE MEKTEBİM
Ninem sordu;”Şermin, kimi
Çok seversin?” “Ninemi”
“Başka?””Babamı Şüphesiz.”
“Başka?” “İzin verirseniz,
Sayayım: Muhallebimi,
Sütlacımı, şekerimi,
Hep şekerlemelerimi.
Biraz da gevrek severim.
Fakat en çok mektebimi,
Mektebimi pek severim.
Âli bina!
Neler öğretir bana.
Tam bir hafta oluyor ki
Biliyorum, dünya iki.
Ayrı ve büyük parçadır.
Avrupa, Asya, Afrika; bunlar eski
Öteki de Amerika.
Ve adalar…Neydi ismi?
“Avustralya, değil mi?
“Evet o, Avusturalya.
Bunlar yeni dünya… Demek,
Toprağımız beş kıt’adan,
Ve denizlerden ibaret.
Karaların isimleri,
İşte hatırımda, kendim,
Kitabımı dünden beri
Karıştırdım ve öğrendim.
Birkaç büyük deniz… Elbet,
Hocamız bir gün onlardan
Bize bahsedecek, ve ben,
Sayacağım ezberimden:
Bahr-i siyah, Bahr-i Sefid,
Bahr-i Muhit, Atlas’ı
İki de Bahr-i Müncemd,
Bahr-i Umman… İşte hepsi,
Yok, daha vardı, lakin
Hatırımdan çıkmış, demin
Biliyordum… Kalın kafa,
İnsan öğrendiği şeyi
Daha iyi
Öğrenmeli… Şimdi bana,
Bıldır iyi bellediğim
Güç şeyleri sorsalar,
Bilirim; ezberledim.
Hafızamdan çıkmaz; çıkar
Fakat onlar dikkatsizce
Öğrendiğim şeylerdir hep.
Bugün ders alırım, gece
Hazırlarım, yarın mektepte
Dinleyin, bilmiyorsam,
Eğer hepsini tas tamam,
Sizin olsun muhallebim…
Bana yetişir mektebim.
Mektep: okul
Âli Bina: okul
Bahr-i Siyah: Karadeniz
Bahr-i Sefid: Akdeniz
Bahr-i Muhit Atlasî: Atlas Okyanusu
Bahr-i Müncemid: Buz Denizi.
Bıldır: Geçen yıl
İLGİLİ İÇERİK
SİS ŞİİRİNİN TAHLİLİ - TEVFİK FİKRET
DOKSAN BEŞE DOĞRU --TEVFİK FİKRET
