KAYIP SEVGİLİYE - ARİF ARSLAN
Tam bir ömür bekledim bir aşkın kapısında,
Şakaklarım ağardı, saçım döküldü tel tel...
Kalmadı beklemeye kalbimin tahammülü;
Nerdesin ey sevgili, gidiyorum artık gel..!
Seni aramadığım yer kalmadı dünyada,
Belki bulurum diye her yere haber saldım.
Her gece duâ ettim görmek için rüyada;
Gel gör ki, kâbus dolu düşlerle sabahladım.
Her yerde adım adım izlerini aradım,
Peşinde gölge gibi gezerken geçti zaman.
Öksüz çocuklar gibi sessiz sessiz ağladım;
Ne bir dinleyen oldu, ne de sesimi duyan.
Gün olur, parmaklarım tutmaz olur kalemi,
Gün olur, ayaklarım isyan eder yollara.
Gün olur, ümit dolu bakarım ufuklara;
Gün olur, saklanırım sırdaşım mısralara.
Gün olur, gömülürüm karanlık bir dehlize,
Gün olur, sonsuzluğa anlatırım derdimi.
Gün olur, gözyaşımı akıtırım denize;
Gün olur, bir nakarat alır götürür beni.
Nerdesin, beklemekten hasretim aşkı boğdu,
Kapamak üzereyim bütün kapılarımı.
Üzerime her mevsim hazan güneşi doğdu;
Bilmem ki, artık daha görecek günüm var mı?
Ah! Bir ömür tükettim bıkmadan,usanmadan,
Ağladım seccademde göz yaşlarım yol oldu.
Her sabah ezanlarla yalvardım, yorulmadan;
Saymadım haftaları, ayları, kaç yıl oldu..?
1 Ekim 1992
İLGİLİ İÇERİK
