TÜRK'E İKİNCİ ÖĞÜT- NEYZEN TEVFİK
Gel, gün aydın, şimdi bak şu kurduğun âsâra Türk,
Başlamıştır ülke istidadını izhara Türk.,
Asmanı yık yığ, istiklali istikrara. Türk,
Nanköre açtırma göz, hiç verme yüz ağyara Türk,
Basmasın nadan ayağı rehgüzâr-ı yâre Türk!
Zalimin titrek elinden çektin aldın dizgini,
Kükresin, namerde tarihinde bir kaplan kini.
Tuttuğun yol asra ait her teceddüdden yeni,
“Müstakim ol hazret-i Müncî utandırmaz seni”
Aklın erdiyse yeter bir Vâhid-ül Kahhar'a Türk!
Kudret-i fıtriyeni andıkça ah ettim sana,
Gitme maziye dedim, talim-i râh ettim sana,
Şapka giydirdimse zannetme külah ettim sana,
Can gözüyle sahne-i dilden nigâh ettim sana,
Verme artık gönlünü, dükkân gibi icara Türk!
Vahdet-i milliyyedir efradı ancak kurtaran,
Aşk-ı Gazi ateşiyle kaynayan millette kan,
“Hâkimiyyet milletindir" gökte ol sahip-kıran.
Zağlasın çarh-ı felek şimşirini, sen salt kuşan,
Bir emirberdir kapında bastığın seyyare Türk!
Gönlünü gark eyle menşur-ı dehanın rengine,
Bak riyazi bir nazarla şimdi Türk'ün çengine,
Öyle bir Türkârıe meşreple getir ki dengine,
Sâz-ı sulhun perde perde nağme kat ahengine,
Ey güneşten sıçramış her ferdi ateşpare Türk!
İnkılabı halk ederken parladıkça mucizât
Anlamış sinyaldeki imayı ruh-i hadisât,
Bekliyor siması devranın güneşten iltifat,
Hâle-i sulh-ı cihana verdi ay yıldız hayat,
Ben de şaştım bu terennümlerdeki esrara Türk!
Varsa dostun dipçiğindir, öp de omzunda taşı,
Merde hürmet eyle, namerdi görünce çat kaşı.
Bak nasıl rapteyledin etrafı, A/os/jo/'kardaşı,
Bence senden çok küçüktür eski tarihin yaşı,
Asmana kak temel arz eyle de mimara Türk!
Asmana kak, temelden maksadım tayyare yap,
Cehli kahrettikçe idrakinle fenne, ilme tap,
Gitme mazinin karanlık yollarından, garbe sap,
Varsa İblisin külahı, sen atik davran da kap,
Sıç da giydir düşman-ı bîdad olan eşrara Türk!
Mümkünün tahlili ânda bin tecelliyât olur,
Tehlikeyle oynanılmaz akıbet heyhat olur,
Himmet-i tarih ile her müddea ispat olur,
İnkırazın tahtı kürsi-i ilahiyat olur,
Bence davetnamedir bu safsata idbâra Türk!
Kalkmadıkça bunlar ev, yer, bağ, çayır yoktur sana.
Runları kaldır, maarifte bayır yoktur sana,
Kendi mülkündür vatan, ortak, gayır yoktur sana,
Yık dedim, yık, kanlı kürsiden -hayır yoktur sana,
Badema meydan bırakma bunları tekrara Türk!
Kendi mülkünde garibâne dilendin din için,
Tıpkı beygirler gibi döndürdü şeyh ayin için,
Sırtta heybe, cerre çıktın gafleti telkin için,
Pek fedakârâne yandın bir Kureyşî kin için,
Çal da söylet bunları sazındaki evtara Türk!
Gönlünü dinî tufeyliden temizle gün gibi,
Aşka iman et de durma vuslata küskün gibi,
Çektiğin âlâm-ı eyyamı unutma dün gibi,
Aç gözün, çıldırma bir Leyla için Mecnun gibi,
Bir marazdır bu; de geç, âşıktaki efkâra Türk!
Bir müzisyen geldi Alman Ştrigler’miş adı,
Öyle kudret var ki idrakinde aklım oynadı,
Anladıkça gönlünü Türk’ün muhabbet kaynadı.
Garb’ın asrî bir dimağınca sazın varmış tadı,
Kısmet oldu çok şükür dinletmesi bîdara Türk!
Bence ibda’ın ocağı gönlünün altındadır,
Kesmiyor sanma kılıç, bir köhne eski kındadır,
Aşkı tekfir etme, mesuliyeti sırtındadır,
Bir kulak ver kendine; gönlün bunun farkındadır,
Sen neden bîgânesin ruhundaki eşâra Türk?
Söyle aşkın İanesinden kim yadırgattı seni?
Hangi alçak aşka düşman etti, aldattı seni?
Kendi mülkündür bu ülke, kim tutup attı seni?
İtimadın bir kuru iman için sattı seni,
Sen ki Cibril'i yaparken orduna mekkâre Türk!
Musikiye ârız olmuştur yobazlık bit gibi,
Bu akan çirk-i hilafet sanata kibrit gibi,
Saltanat davasına her faslı bir şahit gibi,
Toplanıp hep bir ağızdan hırlaşırlar it gibi,
Eyle bunlardan şikâyet Dâhî-i Serdâr’a Türk!
Kırk sekiz yıl kişver-i ibda’ı sardım, bekledim,
Altı bin yıllık birikmiş bir de mazi ekledim,
Kurduğum tabya haraba tuttu yüz, mertekledim,
Gördüğüm âsâr ile müstakbeli gerçekledim,
Sığmaz artık tuttuğun yol vadi-i inkâra Türk!
Eşşeğinden patriğin her kim nasip almış ise,
Her ne varsa bildiği fensiz: Boş ambar, boş kese!
Garb'ı takdir etmeyen nadanı sokma meclise,
Hakka iman etmemek olmuş seciye İblis'e,
Bastığın kâfi değil mi bunca yıl mantara Türk?
Cevher-i milliyeni soymuş haramî, Kabe’de,
Cehle gömmüş ruhunu, sonra aratmış türbede,
Öyle aldatmış ki teslimiyyetin bî-arbede,
Sersem etmiş halkı döndürdükçe curnalcı dede,
Ehl-i...’ten hazer kıl, çünkü benzer mâra Türk!
Hangi cemiyet olursa girme taktırma yular,
Goncası milliyetin ağyar elinde tez solar.
Hür yaşa bak yadigârı ceddinin şu ordular
Karşısında İtilaf orduları zor durdular,
Düşmanı teshir eden başındaki mehpâre Türk!
Dinlemem bir kimseyi, fikrim, kararım kendimin
Âsmânım kendimin, leylim, neharım kendimin,
Medd ü cezrim kendimin, ka’rım, kenarım kendimin,
Çember-i devrana hâkimdir, medarım kendimin,
Sırrımı faş etmedim bî-intiha âsâra Türk!
Bu eserler inkılabın ekmeliydi şüphesiz,
Türk'ün istikbali ondan münceliydi şüphesiz,
Tuttuğun el Gazi-i müncî eliydi şüphesiz,
Âkıl-ı ferdâne-bîna meşaleydi şüphesiz,
Secde eyler âsmânlar şemsini ikrara Türk!
İLGİLİ İÇERİK
