YILAN HİKAYESİ - EMEL DEMİREZEN
Gönül, her bakışında vurulur kaç yerinden,
Handeler can çekişir, düşer sol yanım bitap.
Ağına düşmüş yârin, fayda gelmez serinden,
Yaralar aşk gizlice, kanar yüzümde hicap.
Sana doğru yol alır içimde bir vâveylâ,
Ah koparır derinden, târumâr eyler teni.
Ardından her yanımı sarar meçhul heyulâ,
Gözündeki mahzene hapseyler ürkek beni.
Oysaki aşk yalandı, bilirdim senin için,
Günaha davet eden hazda kalırdı nisâ.
Delik deşik gönlümü aklım almıyor niçin?
Aşk acısı çekmekten ölüm kolaydır oysa.
Göz açıp kapadıkça ağırlaşan her lâhza,
Zalime baş eğdiren kalptir sinemdeki yük.
Dinmeyen feryadımla yere devrilir feza,
Ama ‘aşk’ der ille de her çileden de büyük.
Bahtımda kara bela, ah o kara gözlerin,
Vuslata mühürlenmiş elem dolu kesemde.
Dilin süngülü sanki can alıcı sözlerin,
Nasırlanmış yüreğin nazarı hep ensemde.
Tuzak kurar celâlin, hâleler söner gece,
Aklımı alır her gün yardan düşmek korkusu.
Zehirli dudağında düğümlenen tek hece,
İLGİLİ İÇERİK