BÜYÜK SAAT GAZELİ -HÜSEYİN CAHİT KERSE
En değerli vakitlerinizi bana ayırdınız
Mutsuzluğumuzun Şerefine!
Menekşeli temmuzlardan suları aşar gemi
kadehlerde nem kalır
Dünya gurbetçisine Son Ölmeme Günü’nden
meyhoş bir sitem kalır
Yalnız at mutsuzluktur kumral bir yüreğin
loş gündüz düşlerinde
İhbar dü? er, infilâk! Göğe Bakma Durağı’nda
gökyüzü mahrem kalır
Nice yazlar söner, kalbim, küllenir Dünyanın
En Güzel Arabistan’ı
Ama maden gözlerin ışıltısı süregen
ilkyaz gibi her dem kalır
Dün yoksa Geyikli Gece’de her sabah sonsuz
eksi bir öğretmenim
Aşklar alkole sürgün bakışların temreninden
öğrendim, cehennem kalır
Hüzünler de örgütsüz, doğanın gümrah sütüyle
Kayayı Delen İncir’ler de
Vahşet kışı sorarsanız her koyakta sümbülteber
kaç ciğerparem kalır
Gül ne zaman ölümsüz, can kokusu budandıkça
'elbet gülünün solduğu akşam'
İnsan eli değmemiş tertemiz ölümlere
harlı bir özlem kalır
İşte herkes yüzyüze, hiçkimse’siz soluklarla
ısınan son vedadır
Bizimdir son aydınlık, şiirin Büyük Saat’inden
ayarsız mutluluğa kalın bir ünlem kalır
ŞİİRLER