BİR ŞEHRİ YİTİRİŞ - ÖMER ERDEM
‘Mustafa Ruhi Şirin’için
Buraya gelmek kolay olmadı!
Dolanıp hayatın çalılığından yola,
Dargın ve ergen başaklarla vardım;
Rüyaları tarumar bahçelere sarkan ilkbaharlara
Kalbine yakın bir aldanışın uzağında
Savrulan nice baba vardır hani ölümden
Döl diye kıvranır yatakların gölgesinde
Onlarla ve kara vagonlarla geldim buraya
Buraya gelmek kolay olmadı!
Aktım suların coşan ağzından
Güneşin yurduna kovarak yaseminleri
Durdum tenin toprağa vardığı tahtaların ucunda
Kâğıtlara inmez sesler yakan bir suskunlukla
Konacak değildim kötülüğün taşlığına
Evini doğuran kadınların çağından
Şehir, şehir ey “Medinetü’l Fazıla”
Senin tozlarındır yıkayan yollarını ışığımın
Bir gün bu kubbeden inersem…
Yedi kapından yedi defa varacağım sana
Buraya gelmek kolay olmadı!
Bebek potinlerinin balonlu çağrısında
Kabardı dalgın bir su gibi günlerim
Ve bilsen
Yitirdim bir şehri diyerek
Ne düşündüm seni,
Pervazları, gülibrişimleri, merdivenleri…
Buraya gelmek kolay olmadı
Her nefesi kalbe ışıtarak geldim buraya
Ey şehir şimdi soruyorum sana!
Burada…
“Sen benim neyim oluyorsun”
Sana dokundukça rüyada
Ufalanıyor aşkın mirası gömlek
Açılıp kapanıyor kanatlarım havada
İLGİLİ İÇERİK
