SİGARA ŞİİRLERİ

Page 2 of 2

SAYFA: 2/ 11-20

11-ŞUBAT SABAHI-CAHİT SITKI

Uyandım ki kar yağıyor...
Daha sigaram bitmeden,
Birdenbire,
Kendiliğimden,
Derdim elveda
Yatak, sigara vesaire;
Düştüm yollara.
Kar olmuşum yağıyorum,
Kimse farkında değil,
Dağlara, ovalara, şehirlere.
Yatağımda kardan bir adam,
Yarı bıraktığım sigarayı tamamlar.

CIGARAYI ATTIM DENİZE - CEMAL SÜREYA

Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz
Gökyüzünün o meşhur maviliğinde
Uzun saçlı iri memeli kadınlarıyla
Bir Akdeniz şehri çıkabilir içinden
Alıp yaracak olsak yüreğini
Şimdi bir güvercinin
Şimdi sen tam çağındasın yanına varılacak
Önünde durulacak tam elinden tutulacak
Hangi bir elinden güzelim hangi bir
Bir elinde kızlığın duruyor garip huysuz
Öbür elinde yetişkin bir günışığı
Daha öbür elinde de kilometrelerce hürlük
Çalışan insanlar için akşamlara kadar
Toz duman içinde
Bir elinle de boyuna ekmek kesiyorsun
Biz eskiden de en aşağı böyleydik senlen
Bir bulut geçiyorsa onu görürdük
Bir minarenin keyfine diyecek yoksa onu
Bir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onu
Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına
Bir cıgara atmışsak denize
Sabaha kadar yandı durdu

AZ YAŞADIKSA DA - CEMAL SÜREYA

Ben kibriti çaktığım zaman
Her şey kırmızıydı yüzün olarak
Ben kibriti çaktığım zaman
Çünkü her yüz bir memlekettir

Ben sigaramı yaktığım zaman
Çünkü her sigara bir kelimedir
Ben sigaramı yaktığım zaman
Güz günleriydi bir şarkı olarak

Bir güvercin ben öldüğüm zaman
Nice hüzünlerden yaprak yaprak
Bir güvercin ben öldüğüm zaman

BEKLEMİŞ BİR PAKET CİGARANIN SON UMUDUNA -TURGUT UYAR

İşte suyumuzu kestiler ama masamda yine bir çiçek
bir çiçeğin akşamı elbet bir çiçeğe benzeyecek

nasıl güzel nasıl diri bir çiçek
dipdiri adamlardan biri bir çiçek

evet ben son ve kesin umuduyum bir paket cıgaranın
bir köhne câmekanda sararmış alıp içmemi bekleyecek

sonsuz bir camekânda
başlangıçsız bir çiçek

alırım seni tüttürürüm bir gün güzel tütün
söyle kim var bunu benden daha iyi bilecek

ey kalın duman gün senindir
kim var senden daha doğru tütecek

ben gelirim seni alırım büyük alanlara gideriz
seninle ben o kavruk biçim bir de o diri çiçek

ne sandın bütün alanlar bizimdir
biziz ne varsa kalan, biziz ne varsa gerçek

işte suyumuzu kestiler bu bir eylüldür ey teşrinievvel
geleceksin intihar özlemleri de kıraçlar da gelecek

nerden baksan bir bütün hüznümüz
nerden baksan sonunda o diri çiçek

ki hüznü bir mavilik duygusuna bozar gideriz biz
çünkü biliriz yılkılarımız serin yaylalarda üreyecek

yağmurlar yağar o serin yaylalara
çünkü serin yaylalarda otlar büyüyecek

bir çiçek bahçesinin elinden tutarız biz, biz olmasak kim ne
kim pundunu bulup paralara kötü pazarlıklara böyle sövecek

ey eski camekân ey diri çiçek
biz olmasak şunlara bunlara kim sövecek

ben seni alırım sakin evime koyarım sakin sonra gideriz
gözlerim mavi, senin dumanın mavi, yüreğimiz bir okka çiçek

suyun da denizin de mavi ve avuçların
biliyorsun bir gün gökyüzü değişecek

işte sürahiyi kırdılar suyumuz kesik hadi bakalım
ey camekân seninle biziz ancak bunları yenileyecek

hadi bakalım ey durgun çiçek
hangi ıslak mendil bunları söyleyecek

tatil bitti. güzel hasır şapkamı bir bıçakla değiştim
suyumuzu kestiler işte ama masamda o diri çiçek

tatil bitti şapkamı değiştim bir bıçakla
o bıçak bir güzel cıgara gibi işleyecek
Alışılmış Bir Vakit Tanımlaması

15-ALIŞILMIŞ BİR VAKİT TANIMLAMASI-EDİP CANSEVER

Bir alışılmış vakit – her gün geliyor-
Sabahla öğle arası
Yaslanmışım koltuğuma, ağzımda sigaram
Okuyup bitirmişim çoktan gazetemi
Yağmur yağacak, peki, yağsın ve bitsin
Bir uzaklığı teraziyle ölçer gibi
Göğsümde yoğunlaşan sıkıntı
Ve
Masamın üstü karmakarışık
Şiirlerin de eski tadı kalmadı.
Sahi ne demek
Nasıl oluyor
Sardunyası çapraz bir gün ışığı
Tekel birasının tadı
Çıkmalı, birine filan mı uğramalı.
Radyoyu açıyorum, açar açmaz kapatıyorum
Çeviriyorum pikabı
Bugünlerde Mozart’ı seviyorum en çok
Kim ne derse desin Mozart’ı
Ve yağmur başlamadı.
Bir sigara daha
Neden kimse bugüne kadar
Kendini açıklamadı
Gizli bir hüzün dolanıyor gövdemi – neden –
Türü kalmamış çiçeklerden bir uzantı
Kabına bakıyorum plağın
İnsanlar, insanlar, hepsi birden bir gökkuşağı
Yağmura taktı aklımı, hayır başlamadı.
Yağarsa
Belki bir görümlük yaşamın tadı
Vurup pencereme gidecek
Belki tat bile değil, sanrı
Bu alışılmış vakit böyle her gün geliyor
Sabahla öğle arası.
Ben Etiler’de oturuyorum – herkesin bir adresi olmalı-
İniyorum yokuş aşağı her gün
Denize uğramadan yapamıyorum
Öğleyle akşam arası, akşamla öğle arası
Alışılmış vakit uzun uzun bitiyor
Açıyorum hafifçe kapalı dudaklarımı
Nereye
Turgut’a sormalı, iyi bilir O
Elinde limonlu votkası.
Ey masalar, ey iskemleler
Edip’in yeri boş mu, köşede masanın yanı
Değilim ben böyle mahzun
Öyleyse pulsuz bir dilekçe nasıl olmalı
Unutup baharı bile nasıl olmalı.
İşte
Turgut’a gidiyorum, yağmur nasılsa yağmadı.

SİGARA - ARİF NİHAT ASYA

Ağızlığın
Dallardan.
Dumanın
Tüllerden.
Tütünün
Tellerden.
Düşme
Ellerden!
Beyazın var
Pullardan;
Mavin var
Göllerden
Ve bir damlacık alın
Allardan,
Güllerden...
Sorular çiziyorsun havaya
Neler soruyorsun
Yellerden?
Akrabayız
Yıllardan.
Kurtar beni
Ellerden!
Yerin dudaklardır
Payın var dillerden!
Kimin haddine seni hor görmek!
Ki seninle ben istesek
Yakabilirdik bu şehri;
Akardı bir alev nehri,
Yollardan.

SİGARA ÇEŞİTLERİ- ARİF NİHAT ASYA

Dolup taşar camekanlarda her çeşit sigara;
O eskidir, bu yeni...
'En zararlı olan, hangi cinstir?' dersen
Derim: 'İçilmeyeni!'

SİGARA - OĞUZKAN BÖLÜKBAŞI

Tutuşmamış bir sigara
Parmak uçlarımı yakıyor
Acıya tapınıyor sanki yürekler
Bir sevinç dalgası gelecek korkusu sarıyor atardamarlarını aşkın
Kim söyleyecek yanlış olanı
Doğruyu duymaya ürkekler bin yıldır
Haydi kaldır başını bana bak desem
Gözlerin uzaklara kaçıyor
Ardında yalnızlıkları bırakıp

Tutuşmamış bir sigara
Parmak uçlarımı yakıyor
Bir utanma duygusuyla avuç içimde saklıyorum ateşi
Dumanı görünmesin yanmamış tütünün
Yarama bastığım yeri onaracak demiştin
Haberini bile alamayacaksın öldüğümün
Acıya bu denli dost olmak nedendir

Yaşamın hangi şeklidir mutluluk
Hangi toprakta yeşerir solmayan çiçekler
Kim sonsuzluğu bekler ufka dalıp her ölüm üstü
Renkler niye küstü, hep siyahtan gidiyor dokuması hayatın
Gülüşlerimi ağzıma tıkıyor bu kötülükler
Asıp geziyorum ki suratımı
Deli demesinler
Bari çocuklar gülebilseler

Tutuşmamış bir sigara
Parmak uçlarımı yakıyor
Ağlamaya çanak tutuyor gazeteler
Hangi hakkını alacaksın, yaşama hakkın sokaklarda kapkaça düşmüş
Mutluluk yalnızlıkta saklanıyor
Yalnızlık kentin en orta yerinde
Ben senin gözlerinde

Haydi yak sigaramı…….

CİĞERE NİKOTİN, HAVAYA DUMAN - ORHAN AFACAN

Paralı, zararlı ne bicim heves?
Ciğere nikotin, Havaya duman.
Sigara içmekle atılır mı stres?
“Şirk koşuyor” haramdan çare uman.

Ne kanser, ne verem ne doğal afet
Ne trafik adlı güncel canavar.
Sağlıksız bir hayat, kötü akıbet
Keyifle içtiğin sigarada var.

Özenti, merak derken içe, içe
Zamanla olunur bir tiryakisi
Parası ayrılır ekmekten önce
Ağızda kokusu, parmakta isi.

Sigara yakımı gurur bir nevi.
Dumanı havaya hoş üfürürsün.
Sigara yıkımı maddi, manevi.
Çok şeyi kül edip sen süpürürsün.

İki dudağında seyri bir sihir.
Özgürlük, cesaret, güven mi verir?
Nefes, nefes içe çekilen zehir.
Psikolojik bağımlılık hep gerir.

Uyurken içilmez beyin şartlıdır.
Uyanınca ağızda biberon
Sigara kokusuz ağız tatlıdır.
Uyku; sigaraya dilerim sondur.