KAR ve KIŞ ŞİİRLERİ

Page 4 of 5

SAYFA:4 / 31-40

31-KIŞ-AHMET HAŞİM

Yine kış,
Yine şems-i mesâda, ah o bakış,
Yine yollarda serseri dolaşan
Aşiyansız tuyûr-ı pür-nâliş...

Tehi kalan ovalar
Sükût eder sanılır mevsimin gumûmuyla
Harab olan sarı yollarda kalmamış ne gelen,
Ne giden,
Şimdi yalnız kavâfil-i evrâk
Mütemâdi sürüklenir bir uzak
Ufk-ı pür-ıztırâb u nevmide.

Yine kış, yine kış,
Bütün emelleri bir ağlayan duman sarmış...

KIŞ DÜŞÜNCELERİ –AHMET KUTSİ TECER

Geçti yaz günlerinin güzelliği
Açık pencereler, damlar, bahçeler.
Her şey ne sıcaktı, her şey ne iyi
Hatta o karanlık, aysız geceler.

Hani o gezmeler kırda denizde?
Hani o cümbüşler, sazlar temmuzda?
Ağustos mehtabı tam üstümüzde
Plajlarda neydi o eğlenceler?

Yaşamak diyordum, yaşamak ne hoş!
Hele bir gelmesin n'olurdu bu kış.
Nerde o kahkaha, o ses, o alkış
Şimdi yerini aldı düşünceler...

KAR VE ŞİİR – İSMAİL UYAROĞLU

Ne yoksulları üşütmek
Ne çocukları sevindirmek için
Şairlere şiir
Yazdırmak için yağar
Beyaz bir esin perisi
Gibi kar

KIŞ YORUMU-CAHİT KULEBİ

Karanlık kış günü akşamüstü
Bırak kendini sokaklara,
Git bakalım gittiğin kadar!
Freni bozuk kamyonlar gibi.

Sevda mı umut mu arkadaş mı
Anılar mı? Nerde…
Ölüm mü? Doğduğun günden beri
Ardından gezer caddelerde.

Karanlık kış günü akşamüstü
Bir gülüş mü? Sıcak
Dükkânların ışığı mı? Tramvaylar mı?
Geçen kıvılcımlar saçarak.

Bütün trenleri kaçırdın,
Acıklı bir roman gibisin şimdi.
İşte milyon insanda milyon yürek
Senin için çarpar mı biri?

Karanlık kış günü akşam üstü
Dost diye sokaklarda kendini ara,
Sevdalı kimsesiz sarhoşlar gibi
Sarıl gizlice ağaçlara.

35-ELLERİME KAR YAĞIYOR-FEYZİ HALICI

Yalınca bir dağ-başında,
Ellerime kar yağıyor…
Yazın yaz, kışın kış Tanrım,
Bu ne mayalanış, Tanrım;
En güzele, en korkunca,
Teselliler sonu, bunca,
Gök-yüzünde unuttuğum
Ellerime kar yağıyor…

Bu, yapraktan ince can’lar,
Bu kubbe kubbe ezanlar.
Bu dualar, rahmet rahmet,
Aşk, ışıtan can-evimi,
Bu başlangıç, bu nihayet,
Bu gördüğüm düş benim mi?
Nice dillerin telaşı?
Tekmil bir geceye karşı,
Alev alev gözlerimden,
Ellerime kar yağıyor…

Adımlar işte, ard-arda,
Gayrıca beklemek olmaz.
Açın perdeleri bütün,
Mavi mavi aynalarda,
Uyanmak üzre, doğan gün.
Kulu kurbanı olduğum,
Mutluca toprakta tohum.
Çiçek, niyazlar içinde,
Dal'ın türküsü bembeyaz,
Serpil serpil duyuyorum,
Bardaktan boşanırcasına,
Kopmuş takvimlere inat,
Duygu duygu kanat kanat,
Ellerime kar yağıyor…

Bu deniz boyu dalgalar,
Bu Müslüman dakikalar;
Her nefes alış-verişte
Duyduğum, bu gerçek işte…
Muştular içinde sazım,
Bu mu benim alın-yazım?
Dostlar görmüyor musunuz?
Çağrılar içinde, sonsuz,
Hep zamanların dışında,
Yalınca bir dağ başında
Ellerime kar yağıyor…

KAR YAĞIYOR - OĞUZKAN BÖLÜKBAŞI

Kar yağar
Beyazdır
Ayazdır
Ruhumun beklediği yazdır

Dallar üşür mü soğukta
Ölüler ne yapar mezarlarda
Bir sokak kedisi
Sığınır mı bir köpeğin sıcaklığına
Kar yağar
Dağlar yaşlanır
Kardelen olur çiçeklerin adı
Sokakta gezen çocuklar vardır
Ağlatır

Al sana bir aşk ateşi şimdi
Donmaktan kurtarır
Kül eder
Zümrüt-ü Anka olmanın zamanı
Yanıp yanıp doğmanın
Açıp açıp solmanın

Kar yağar
Müptelası olduğum kentin güzelliği değişir
Sıcak evlerde sevgililer sevişir
Sokaktayım
Donmuş parmak uçlarımdaki sızı
Ceplerimden medet umuyor
Lanetlenmiş kulaklarım duymuyor
Aklım fikrim gözlerinde
Başka bir şey ısıtmıyor

Kar yağıyor
Kar yağıyor
Bu yürekte nar yağıyor
Narına canlar yanıyor
Kar yağıyor

KIŞ GECELERİ - SABAHATTİN KUDRET AKSAL

Dokuzyüz kırksekizin uzun kış geceleri
Oturdum bir koltuğa düşündüm durdum
Gönlüme göre bir düş tutturdum
Evler ülkeler işler kurdum
Dokuzyüz kırksekizin uzun kış geceleri.

Kar yağdı penceremin dışında inceden ince
Çocuk oldum arkadaşlarım etrafımı aldı
Onbeş yaşımı sürdüm dileğimce
İlk sevdam daha neler aklıma geldi
Bir de uyandım gece yarısında.

Ne etsek zamanın içindeyiz
Geçmiş günlere dönmemek elimizde mi
Dalgaları aştı aştı da bir gemi
Kaybolduğunu sandığım ne değerler getirdi
Kar yağdı penceremin dışında sessizden sessiz.

Rüyama giren o doğulu sultanın yüzü
Akşam vakti hüzünlü mü hüzünlü
Dilimin ucuna gelen bu söz kimin sözü
Anlamlı mı anlamlı ölçülü mü ölçülü
Düşündüğüm diz herhalde sevgilimin dizi,

Günler oldu ben bir okulda sıradaydım
Günler oldu denizde tarlada bahçede
Günler her türlü kaygıdan ötede
Ama hepsi güzel vazgeçilmeyecek gibi
Günlerin bazısı da beni düşünceli buldu

Yıllarca önce yaşanmış bir geceyi hatırladım
Yalnız odamda hayal ülkemde
Yıllarca sonra yaşanacak bir geceyi düşünmüştüm
Böyle karlı gene nasıl umutlu
Ben dünyaya gene böyle delicesine bağlı

Dokuzyüz kırksekizin uzun kış geceleri
Dokuzyüz kırkyediye kırkaltıya kırkbeşe
Kırkikiye otuzsekize otuzbeşe
Selâm ederim bu gece içimden geldi
Kulağımda şimdi uzaktan uzağa sesleri.

KIŞ - VASFİ MAHİR KOCATÜRK

Bembeyaz oldu ortalık
Kışın da başka tadı var
Hava bir parça karanlık
Her yanda buz tutmuş sular

Gel biz de şöyle kocaman
Bir kardan adam yapalım
Eğer düşmekten korkmazsan
Buzun üstünde kayalım

KAR MUSİKİLERİ - YAHYA KEMAL BEYATLI

Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu;
Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu.

Bir kuytu manastırda duâlar gibi gamlı,
Yüzlerce ağızdan koro hâlinde devamlı,

Bir erganun âhengi yayılmakta derinden...
Duydumsa da zevk almadım İslâv kederinden.

Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta,
Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta.

Birdenbire mes'ûdum işitmek hevesiyle,
Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle.

Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık,
Uykumda bütün bir gece Körfez'deyim artık!

40-KIŞ - YUSUF ZİYA ORTAÇ

Fırtına bir hallaç gibi,
Gökte bulutları atar.
Gittikçe bastırır tipi,
Dünya kar içinde yatar.

Uzak bir hayal olur yaz,
Rüzgâr acı acı eser,
Bir ustura gibi ayaz,
Dokunduğu yeri keser.

Bahçeler bir kar kuyusu,
Ağaçlar bir gümüş şamdan.
Dere akmaz, buz tutar su,
Sesler kesilir akşamdan.

Bacalar tüten evlerde,
Gönül ilkbaharı özler,
Rüya görür alevlerde,
Sobalara dalan gözler.