AHISKA UREVELLİ -AHMET NAYMANLIOĞLU
Bin dokuz yüz kırk dördüncü senesi,
Elimin elinden kesildi sesi,
Ahıska’nın çıktı ahır nefesi
Koç ayında kilindi cenazesi
Gürledi gök, attı şimşek elaman
Vurdi Ahıska’yi yıldırım tamam
Milletin haline yogimiş yanan
Mağripten Meşriğe sürülen zaman
Kopti tufan, düşti ele velvele
Zabaniler sokuldi Uravel’e
Aldi süngüsini imansız ele
Zülminen çöllere sürdüler bele
Saf saf oldi el Mugaret düzine
Sıralanıp demiryolun izine
Lanet olsun fesillerin güzüne
Hasret koydu vatanımın yüzüne
Anamın anasi Ahıska nene
Nikabın kaldırıp baksana bene
Yabançi değilim, gelmişim gene
Sonum bilinmiyor, dua et bene
Uravel, 1982
NOT: 1944'te Ahıska’nın Uravel köyünden 13 yaşındayken sürülen Ahmet Naymanoglu bu şiiri 38 yıl sonra köyünü ziyaret ettiği zaman söylemiştir. Sürgün Kasım ayında yapıldığı için koç ayında bahsediliyor. Uravelli Ahmet Naymanoglu Ahıska’nın Uravel köyünde olup, halen Azerbaycan'ın Haçmaz bölgesinin Hayat Kasabasında tarih öğretmenidir.
TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ, SAYI:275,
İLGİLİ İÇERİK